"Bir matematikçinin matematik yaşamı kısa sürer. 25-30 yaşlarından sonra çalışmalar kolay kolay ilerlemez. O zamana kadar az şey yapılmışsa, ondan sonra da az şey başarılacak demektir."
Bu alıntıyı hatırlıyorum Hardy'nin "savunması"ndan
"Aeschylus unutulduğunda Arkhimedes hala hatırlanıyor olacak, çünki diller ölür ama matematiksel düşünceler ölmez. "Ölümsüzlük" aptalca bir sözcük belki, ama ne anlama gelirse gelsin, herhalde ölümsüz olma şansına en çok bir matematikçi sahiptir."
Hardy
Konuşmaların basılmasından kısa bir süre sonra Engizisyon Galileo’yu “şiddetli sapkınlık kuşkusuyla” huzuruna çağırdı...
Mahkeme 1633 Nisan’ında başladı. Sapkınlık suçlamasının nedeni, Galileo’nun görüşlerinin İncil’deki “Tanrı Dünya’yı bir daha hiç hareket etmemek üzere temeline sabitledi” ayetiyle tezat oluşturmasıydı. Engizisyon’un birçok üyesi “Dünya’nın Güneş’in etrafında döndüğünü iddia etmek, İsa’nın annesinin bakire olmadığını söylemek kadar büyük bir küfürdür” diyen Kardinal Bellarmine’e katılıyordu.