Sorgulamayan beyinlerin Sürrealist bulacağı, oysa ki Courbet’in yaptığı resimlerden bile daha realist olan bu esere yorum yapmak zor iş. ‘ İdeal bir şekilde zihni açık olan normal bir insan içindeki hiçlikten başka hiçbir şeye tutunmamalıdır.’ der Cioran. HEP HİÇlikten söz eden, zihni sonsuz açık, cesurca sorgulayan, üstümüze kusmaktan çekinmeyen kustukça bizi kirletmek yerine arındıran ( ki kendileri der ki: Arınmak mı? O büyük bir yanılsama yeniden kirlenmek için yıkanır insan) Özgün ve karakteristik insan Soner Emre’yi bu yüzden çok sevdim galiba. Her sayfayı sindire sindire okudum okudukça sarsıldım sarsıldıkça Soner Emre gibi baktım hayata. Beynimi tatmin eden bu kitap beklentimin de üzerindeydi bu bir başlangıç kitabı olmalı. Ve kitaplığımda ki bir rafı yalnızca Soner Emre’ nin kitaplarına ayırmalıyım. İdealist güzelliğe, sahte mutluluklara, samimiyetsiz aşklara, popüler kültüre, totaliter düzenin dayattığı standart yaşamlara sert bir tepki veren bu kitap sayfa 163’te belirtildiği gibi etik bir azınlık tarafından duyumsanacaktır. Ve bu da kesinlikle kafidir.
