Cumhuriyet ile ne güzel şeyler gelmiş.. Ne insanlar varmış inançlı, dirayetli, sebatlı .. Yoktan var edebilen bir milletin torunu olarak mevcut durumumuza üzülüyorum. Beğenmiyoruz, üretmiyoruz, tembellikten ya da 'açıkgözlü' olmaktan gurur duyuyoruz. Canla başla, alınteri ile kurulmuş bir düzenin üstüne rahatça kurulmayı, üstüne bir de köylü olmaktan utanmayı bize kim öğretti !¿ Liyakat yerine 'eş dost sevsin'i neden benimsiyoruz. Kendi adıma okumuş cahil olmakmak için sürekli 'adalet-eşitlik' arasında vicdan muhasebesi yapmadan duramıyorum. Hatam olursa farkedemeyecek kadar kör olmaktan, farkettikten sonra mahcup olmamaktan çekiniyorum.

Eski Bir Öğretmenin Anıları