Umudunu yitirme derler ya!
Bu umudu da sen Allah'tan iste!
Tüm gizli hazinelerin sahibi Yüce
Allah'tan ümidini kesme. Zira o
Dayandığın kapı, en hakiki kapıdır.
Buradan boş dönmezsin, unutma!
Öyle bir vakit gelir ki bulmuşsundur aşkı... Aşkına gözyaşların şahitlik eder ve o ana Mevlana sanki ruhlar aleminden fısıldar: ''Aşkın kadar ağla ey gönül!''
Sırra kadem basmışsındır. Gönlün, şahlanışın zirvesindedir artık! Bir ses yükselir semadan ''Aşk dediğin, ya Allah'tan gelmeli, ya Allah için olmalı ya da Allah'a ulaştırmalı... Yoksa yerle bir olmalı!''
Nâr-ı aşk dedikleri buysa şayet;
Yanarım kor gibi, etmem gayrı şikâyet.
Düşürdün beni sen aşk hazına;
Gayri yüzsem de ''SEN'', batsam da
''SEN'' derim..
`` Seni, eksiğin ile kusurun ile günahın ile sevabın ile hakikaten sevenin; hata işledin, yanlış yaptın ' diye seni terk etmeyenin sadece Allah olduğunu bilseydin, başkalarına kulluk etmekten vazgeçerdin.. ``
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.
~
Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.
~
Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.
~
Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için...
Bizi öyle