Adorno’nun Walter Benjamin‘e bir mektubunda dile getirdiğinden daha iyi bir aforizma bilmiyorum: “Her ikisi de (modernist sanat ve kitle kültürü) kapitalizmin yaralarını taşıyor, her ikisi de değişim öğeleri içeriyor. Her ikisi de özgürlüğün birbirinden koparılmış yarıları, ne var ki bir araya getirildiklerinde ortaya çıkan özgürlük değil.”