Thomas Moore
Hakkında
Thomas Moore (d. 28 Mayıs 1779, Dublin, İrlanda - ö. 25 Şubat 1852,Wiltshire, İngiltere), İrlandalı şair, yazar ve besteci.
İrlandalı bir ayakkabı imalatçısı olan John ve Anastasia Codd Moore'un çocukları olarak dünyaya geldi.
Birçok şiirini topladığı İrlanda Melodileri adlı eseriyle ün kazandı. Kitabın içeriğindeki toplam 130 şiir beste haline getirildi. Şiirleri besteleyen John Stevenson, bunların çoğunu İngiliz elit tabakasına dinleti olarak sundu. Kitapta yer alan Lalla Rookh adlı şiiri, dönemin çok okunan şiirleri sıralamasında yer edindi.
Moore, çeşitli yergiler de yazdı. Özellikle IV. George yönetiminin politikaları şairin yergilerinden nasibini aldı. Bu yergilerinin en bilineni 1818 tarihli The Fudge Family in Paris adlı eseridir. Lord Byron'ın kendisine kalmış olan elyazmalarını yayınlamayarak yaktı. Ardından 1830'da Lord Byron'ın Mektup ve Günlükleri isminde bir kitap yazdı.
Unvan:
İrlandalı Şair, Yazar ve Besteci
Doğum:
28 Mayıs 1779
Ölüm:
25 Şubat 1852
Okurlar
9 okur beğendi.
Sözler ve Alıntılar
Henüz kayıt yok
İletiler
Çürüyen bedenimden çiçekler büyüyecek ve ben onlara dönüşüp sonsuza dek yaşayacağım. · ⋆
Thomas Moore
İşte yazın son gülüdür bu,
Uzakta yapayalnız açılıp duran
Sevdiği bütün dostları çekip gitmiş çoktan;
Ne akranı bir çiçek; ne de bir tomurcuk kalmış
Renklerinden kan vereceği, ya da karşılıklı dertleşeceği!
Senden geçemem ey garibim benim!
Razı değilim solmana; bak sevgililer uyuyor işte,
Var git sende uyu onlarla
Uyu ki bende usulca
Yapraklarını sereyim döşeğe
Akranlarının hiç kokusuz ve ölgün yattığı o yere
Ta ki ardından bende geleyim,
Dostluklarım bozulup dağıldığında,
Ve aşkın billur kasesinden
İnciler saçılıp dağıldığında!
Ve uçup gittiğinde sevgililer ah!
Kim ama kim kalacak
Bu çorak dünyada?
Thomas Moore
Yazın Son Gülü
İşte yazın son gülüdür bu,
Uzakta yapayalnız açılıp duran
Sevdiği bütün dostları çekip gitmiş çoktan;
Ne akranı bir çiçek; ne de bir tomurcuk kalmış
Renklerinden kan vereceği, ya da karşılıklı dertleşeceği!
Senden geçemem ey garibim benim!
Razı değilim solmana; bak sevgililer uyuyor işte,
Var git sen de uyu onlarla
Uyu ki ben de usulca
Yapraklarını sereyim döşeğe
Akranlarının hiç kokusuz ve ölgün yattığı o yere
Ta ki ardından ben de geleyim,
Dostluklarım bozulup dağıldığında,
Ve aşkın billur kasesinden
İnciler saçılıp dağıldığında!
Ve uçup gittiğinde sevgililer ah!
Kim ama kim kalacak
Bu çorak dünyada?
Thomas Moore
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok