Stalin döneminin baskıcı rejimi... Adeta beyinleri yıkanmış, birbirine güvenmeyerek şüpheyle bakan, robotlaştırılmış kitleler... Açlık ve sefalet...
Baş karakterimiz Leo Demidov, disiplinli ve işine bağlı bir Rus ajanıdır. Hain olduğunu düşündüğü şüpheliyi yakalayıp sorgulamasıyla birlikte bu insanın masum olduğuna inanır. Buna rağmen devlet tarafından infaz edilir. Vicdanının sesini işittikçe, sıkı sıkıya bağlı olduğu görevini ve rejimi sorgulamaya başlar. Devletin aldığı herhangi bir kararı sorgulamak suçtur ve bu sebeple rütbesi küçültülerek, başka bir bölgeye sürülür. Bu arada ülkenin çeşitli bölgelerinde sürekli birbirinin benzeri çocuk cinayetleri işlenmektedir. Sisteme rağmen kendini bu cinayetleri araştırmaya adar ve birçok zorluklarla karşılaşır. Çünkü karşısında mücadele ettiği yalnızca katil ve cinayetleri değil, koskoca bir rejim vardır.
Sanırım yazarın ilk ve son romanı... Buna rağmen oldukça başarılı ve soluk soluğa okuyacağınız bir olaylar örgüsü... Öyle ki kitabın bazı bölümlerini okurken sanki karakter (Leo) bendim, onunla kaçtım ve yakalanmamak için gerildim. Okuyucuyu konunun içine dahil ederek bu duyguyu hissettirebilmek romanın başarısına işaret eder. Bu sebeple "44. Çocuk" romanını okumayı düşünen herkese rahatlıkla önerebilirim.
