Tove Ditlevsen Reviews
You can find Tove Ditlevsen reviews, Tove Ditlevsen book reviews, Tove Ditlevsen ratings on 1000Kitap.
Yazarın otobiyografik üçlemesi olan serisinin son kitabını da sonunda okuyabildim. Açıkçası okudukça moralimin bozulduğu bir kitap oldu. Çünkü yazar sürekli en dibi yaşadığı dönemleri anlatıyor ve olumlu şeyler neredeyse hiç gerçekleşmiyor.
Yazarın ilk kitabında anlattığı çocukluk döneminden sonra sürekli oradan oraya savrulan bir hayat sürdüğünü düşünüyorum. Durum gençlik kitabında da kötü olsa da özellikle bu kitabında her şey daha da Tove'un kontrolünden çıkıyor. Bu kontrolden çıkmalar genelde yazarımızı geri dönüşü zor yollara soksa da yazar sanki bunların bilincinde değilmiş gibi bir yaşantı sürüyor. Özellikle kitap boyu bunu garipsediğimi söyleyebilirim.
Bu garipsememin nedeni yazarın geçmişini anlatması ve genelde yaşandıktan sonra geçmişimizi düşündüğümüzde her şeyi daha berrak görmemizden kaynaklanıyor olabilir. Yaşarken hatalarımızla bu kadar kolay yüzleşemiyoruz fakat Tove hatalarının oldukça farkında ama hata yapmaktan çekinmeyen bir karakter.
Okumak isteyen herkese önerir ve kronolojik sırayla okumalarını tavsiye ederim. Bu sayede bütünü görmekte daha az zorlanacağınızı düşünüyorum. Ayrıca yazarın keşke başka kitapları da ülkemizde yayınlansa çünkü gerçekten kitaplarını okurken kurgu yazılarını da epey merak ettim.
Kendine güven,
yoksa başkalarının güvenini kazanamazsın…
Eve dönerken hep bebek arabalarının içine göz atıyorum çünkü fırfırlı yastıklara avuç içlerini yaslayarak uyuyan bebeklere bakmaya bayılıyorum.
Bir şekilde hislerini açığa vuran insanlara da bakmayı seviyorum.
Çocuklarını okşayan annelere bakmayı seviyorum ve el ele yürüyen, birbirlerine
Kitap bi otobiyografi kitabı. Yazar kendi hayatını anlatıyor. Bir üçleminin ilk 3 kitabı ve yazarın çocukluğunu anlatıyor. Çok kötü bir ailede büyüyen bir çocuk Tove.
Yaşadıklarından ötürü çok karamsar bir kitap ve okurken her sayfada kıza üzülüyorsunuz. İyi bir ebeveyn olmanın zorluğunu ve önemini gösteriyor kitap. Siz ne olursanız olun çocuğunuza gerçekten değer verip bakamayacaksanız çocuk yapmayın.
Eğer çok karamsar bi hayatı okumak istemiyorsanız tavsiye etmem ama yazarın yaşadığı çocukluk insanı etkiliyor. Daha diğer ikisini okumasam da (bir psikolog adayı olarak) böyle çocukluk yaşayan bir insanın geri kalan hayatını da merak ediyorum.
İlk kitaba göre biraz sönük kalsa da burada da mücadelesini sürdürüyor Tove. Bu defa daha kararlı, olumsuzluklar yaşasa da asla pes etmiyor. Haylindeki hayata, yazar olmaya kendini odaklamış durumda. Bunun için bedeller ödemek zorunda kalsa da..
Çocukluk, Ditlevsen’in otobiyografik eserlerinden olan Kopenhag Üçlemesi’nin ilk kitabı olma özelliğini taşıyor. Bir çocuğun gözünden çocuk olmak, büyüklerin dünyasını anlamlandırmaya çalışmak gibi olgular üzerinde dururken; karamsar ve yalnız bir çocukluk geçiren yazarın hayatına konuk oluyoruz. Konuk edildiğimiz bu hayatta bir eve gidiyoruz, bir aileyle birlikte oturuyoruz masaya ve onları izliyoruz. Yaşından beklenen becerilerin dışına çıkarak şiir yazan, ama çocuk olduğu için dikkate alınmayan ve büyüdüğünde bütün yazılarını bastırmak için kendine söz veren Ditlevsen’le birlikte sallıyoruz ayaklarımızı oturduğumuz sandalyede. Ayaklarımız yere değmiyor olsa da, hayallerimiz bulunduğumuz evin sınırlarını aşıyor.
Keşke çocukluğuma dönebilsem diye iç geçiriyor çoğu yetişkin, oysa hiçbir şeyin farkında olmamaktan ziyade, her şeyin farkında olsak da yola devam edebilmeyi daha iyi biliyoruz çocukken bence, çünkü tek sorumluluğumuz çocuk olmak oluyor o vakitlerde. Çocukluğun geri dönmeyi dileyecek kadar matah bir yer olmadığı düşüncesine gittikçe daha yakın hissediyorum sanırım kendimi.
Nordik Edebiyatın Yalın Travmaları
Nordik yazarların travmaları ne kadar güzel ve dramatize etmeden anlattığının güzel bir örneği daha. 3 kitaptan oluşan Kopenhag Serisinin ilk kitabı bu kitap. Konu ağır, kitap çok ince olmasına rağmen bir ağırlığı var ama kesinlikle dramatize etmeden, çok yalın anlatıyor. Diğer kitapları da okuyacağım.