Benim unvanım insandır,
Kaynağından akan bir nehir gibi.
Avuçlarımda içtiğim duru bir su gibi
Kalbimde cevherim özümü ararım.
Bazen dik bir yamaçtan.
Bazen düz bir tepeden,
El sallarım sahte dünyaya.
Geleni ağırlarım
Gideni uğurlarım
Sormayın bana dünyaevi telaşlarımı
Ömürler hiç oldu şıpır şıpır akarken alın terim.
Gövdem yaşlanırken soyulurken kabuklarım,
Kalbim dayansa da baltalandı kollarım
Yitip giden yıllara gençliğimmiş bedeli