İnsan! Ne kadar da eğreti bir kelime;
Yerdeki karınca için bir Tanrı,
Gökteki Tanrı içinse bir güve!
Adımları büyüdükçe kibirlenen,
Okuduğu kitaplar çoğaldıkça küstahlaşan,
Doğaya hakimiyetiyle varlığını yücelttiğini sanan,
Mantığın sınırladığı dar alanda güce tapan,
Ah! Âcizler âcizi, narin bir etten insan!
Sayfa 86