İnsanlardan ayrı yaşamak şöhretin ta kendisidir. Halktan uzaklaşarak inzivaya (bir köşeye) çekilmek, hiç kimse ile görüşmeyerek tenhada yaşamak, uzlet (yalnızlık) değildir. Belki de büyük şöhrettir. Şöhret ise afettir. Asıl uzlet, halkın içinde yaşarken Hakk’ı seyir ve temaşa etmektir.