About
Şair, dramaturq, publisist, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü (1970), Azərbaycan SSR əməkdar incəsənət xadimi (1989), Azərbaycanın xalq şairi (1999), Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı (2000, 2005).
Vaqif Səmədoğlu 1939-cu il iyunun 5-də Bakı şəhərində, məşhur Azərbaycan şairi Səməd Vurğunun ailəsində anadan olmuşdur. Əslən Qazax rayonunun Yuxarı Salahlı kəndinin Vəkilovlar soyundandır. Bülbül adına musiqi məktəbində, Üzeyir Hacıbəyov adına Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında təhsil almışdır. Azərbaycan Sovet Ensiklopediyası Baş redaksiyasında incəsənət redaksiyasının müdiri (1968-1971), "Oğuz eli" qəzetinin baş redaktoru (1992-1994) vəzifələrində çalışmışdır.
Çaykovski adına Moskva Konservatoriyasında ixtisas kursu keçib (1962-1963). Sonra Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında fortepiano üzrə ixtisas müəllimi (1963-1971). C.Cabbarlı adına "Azərbaycanfilm" kinostudiyasında kino-aktyor teatrının ədəbi hissə müdiri vəzifəsində (1982-1985) işləyib.[3] Poeziya, teatr və dramaturgiya sahəsində də ciddi fəaliyyət göstərib. "Yeddi şeir" adlı ilk mətbu əsəri 1963-cü ildə "Azərbaycan" jurnalında dərc olunub. Bundan sonra dövri mətbuatda vaxtaşırı çıxış etmiş, "Oğuz eli" qəzetinin baş redaktoru vəzifəsində çalışmışdır (1992-1994)[4].
Azərbaycanın Milli Məclisinə deputat seçilib (2000).
Vaqif Səmədoğlu 2015-ci il yanvarın 28-i Bakıda dünyasını dəyişib. 29 yanvarda Birinci Fəxri xiyabanda dəfn olunmuşdur.
Full name:
Vaqif Səməd oğlu Vəkilov
Birth:
Bakı, Azərbaycan SSR, SSRİ, 5 June 1939
Death:
Bakı, Azərbaycan, 28 January 2015
Readers
30 readers liked.
86 readers read.
3 readers are reading.
29 readers will read.
3 readers left half.
Quotes
Darıxanda pis darıxıram.
İnsan darıxmağı deyil bu,
insan ömrü deyilən şeyə
heç bir dəxli yoxdur bu darıxmağın...
Sayfa 154 - 1986Kitabı okudu
Yalan deyirlər,
yalan sözdür,
asanlıqla,
gülə-gülə
doğmayıb,yaratmayıb
öz musiqisini Mosart
Belə asan,
gülə-gülə ölə bilməz insan.
Yalan deyirlər,yalan...
Sayfa 81 - 1983Kitabı okudu
Bəlkə bu qədər də,
bu yaşda bu qədər də
tələsmək lazım deyil daha?
Bəlkə dəyişmək lazımdı
hisslərin gəlim-gedim cədvəlini...
Bəlkə daha götür qoy etmək
vaxtı çatıb,
göydən gələn səslərə
qulaq vermək vaxtı?
Baxtı gətirsə,ya özü istəsə
vaxtında ölə bilər hər insan,
Allaha oxşatmasa özünü yaman,
özü də bəd ayaqda ancaq...
Kimin xeyrinədir?
yekunu vurulmuş ömür?
Axı kainat yorulmadan,usanmadan
deyir,deyir hər an,
necə ayrılmaq olar ondan.
Fəqət sükut içində deyir,
deyir susa-susa...
Sayfa 146 - 1985Kitabı okudu
Bir kəsin
yadına düşmək
istəyirəm yaman,
bir kəsin yuxusuna girmək.
Sağlığıma içilmək
istəyirəm yaman.
İstəyirəm
arzularımın
əlindən tutan,
xatirəmi
yerdən qaldıran olsun.
Bir kəsin gülüşünə,
birinin ahına
dönmək,
bir pəncərədə yanıb,
bir pəncərədə
sönmək istəyirəm yaman...
Sayfa 72 - 1982Kitabı okudu
..insan üzünün soyuğu dəyib beynimə
Beynim qızdırıb bu gün.
Özümlə baş başa verib,
özümlə danışa bilmirəm bugün
ayrı düşmüşəm tənhalığımdan
ən isti xatirələrim belə
yağışa düşüb məndən uzaq,
nəfəsi qaralıb ötən günlərimin bugün.
Içim kənar, yad, soyuq.
Içim qürbət, içim özümdən ana yurddan uzaq
Uzaqdan baxıram özüm özümə,
görürəm qızdırma içindədir beynim.
Qızdırmalıdır soyuq dəymiş beynimin,
gəzdiyi doğma yerlər.
Və bu yerlərin qayaları,
günbatanın rənglərinə söykənir.
Sayfa 140
Updates
Birlikdən və tənhalıqdan,
Ucuzluqdan, bahalıqdan.
Taxta oyuncaq ayıdan
Tək yatdığım çarpayıdan
Utanıram, utanıram...
Çağaların ilk səsindən,
köhnə daxma kölgəsindən,
Ölülərin daş qəbrindən,
Dirilərin daş səbrindən
Utanıram, utanıram...
Bütövlükdən, bölümdən də,
Yersiz, vaxtsız ölümdən də...
Vaqif Səmədoğlu
Deyərmi
Quşlar bağça-bağa girməzdən qabaq,
Bağbana elçilər heç göndərərmi?
Bənövşələr dağda boyun bükəndə,
Dumana elçilər heç göndərərmi?
Göy çəmənə yağış yağanda səhər,
Otlara, güllərə yağım deyərmi?
Ay işığı al yanağa düşəndə,
Qara gözlərinə baxım deyərmi?
Qışı əridəndə hər yanda günəş,
Gəlim, ya gəlməyim soruşmaz bahar.
Çiçək nəfəsiylə, körpə səsiylə
Gülüm, ya gülməyim soruşmaz bahar…
Vaqif Səmədoğlu
Əlimi uzatdım
Sevincə sarı,
Gördüm, yox,
Arada kədər dayanıb.
Atamı səslədim,
Köməyə gəlsin,
Gördüm, yox,
Arada qəbir dayanıb.
Üz tutub gedirdim
Allaha tərəf,
Gördüm, yox,
Arada ömür dayanıb...
Vaqif Səmədoğlu
Comments and Reviews
