Polis şefi: Vicdanın zor bir seçim yapmak zorunda kalacak. İki yoldan birini seçeceksin. Partizan: Kimseye ihanet etmem. İnsanın kendi postundan daha önemli şeyler var. Polis şefi: (Gülerek) Nerede? Neymiş o? Neyden yapılmış? Saçmalık! Bizler faniyiz. Ölünce her şey son bulut. Tüm hayat. Tüm dünya. Buna değmez. (Derin bir nefes alır) Ne için? Gelecek nesillere örnek olmak için mi? Öyle kahramanca bir ölüm beklemiyor seni. Yok öyle ölmek. Bir vatan haini olarak nalları dikeceksin. Üstelik sen konuşmazsan bir başkası konuşur. Ve senin üstüne yıkarız. Anlıyor musun? Partizan: Pislik! Pislik, insan müsveddesi., Polis şefi: (İşkenceciyi çağırtır) Gerçek bir pislik nasıl olur, görürsün şimdi. Şaşkın şakın bakma öyle. Ben değil sen göreceksin. Kendinde, aklının ucuna gelmeyecek bir şey keşfedeceksin. Direnişine ne olacak? Ya gözlerindeki o asi parıltıya? Hepsi korkuya teslim olacaklar. Evet, öyle! Postu kaybetme korkusuna. Ve sonra kim olduğunu anlayacaksın: Ipıssız bir halde; değersiz basit bir insan, sıradan bir bok parçası. Ne asaletli sözlerin ne kibrin kalacak. (bir an gözleri dalar) İşte acı gerçekler!

Darağacı

Vasil Bikov