Bu bizim
şarkılarımızdan biri:
Biz birbirimizi hiç görmediğimiz
ama birbirimize hiç sırtımızı dönmediğimiz sonsuz dağın
bir zaman aklından geçeceğiz.
Gölgelerimiz magmanın katılığından uzundur
"....bu yokuş bu okyanus bu evren
alıkoymaz adımını seyyahların
düşsel bir kadın uyanır erkenden
ışıklı mavisinde semahların
boşluğun ruhunda gizlenen...."
Çirkin Çiçeğe Naat- Faris Kuseyri
Virüs Sayı -1
Bumerang
Sonra beni karılmış topraktan uzun apartmanlara
Yalnızlığın çilingir usandıran kapısına bıraktın
Oradan beni mürekkebin mezar bildiği kâğıtlara
Korkuyla açılmış iki kara harfin arasına fırlattın
Beni bir hışımla dokunmuş karanlık çarşılara
Gürültüyle yüklü, kirli ve obur yüzlerin önüne attın
Beni aldın aklın panayırında bir dönme dolaba
Şaşkınlıktan eve dönemeyen çocukların kalbine çaktın
Oradan beni vazgeçmenin görkemli kıyılarına
Kendi sesine çarptıkça yırtılan bir surete astın
Sonra beni hep sonrayla başlayan bir şiirin başına
Karılmış topraktan alıp upuzun bir apartmana kapattın.
Engin Özmen
Nef(E)s
Yusuf’un kuyusuna düşmüş dünya
Aşkın cemali ile hemhal
Göze almış her türlü mucizeyi
Hayat: anlam dehlizlerinde bir işaret
Hakikat tek, rakılar duble