İnsanları ələ salmaq, zülm etmək, müqəssir belə olsa zəif ürəklərinə əzab vermək nəyə lazımdır, axı?! Nifrət etmək, cəza vermək, kömək etmək olar, amma əzab vermək ayıbdır, olmaz. Bu, insanı zalım edir. Əslindəsə mərhəmətli olmaq lazımdır.
Nikolay Nikolayeviç dikəlib general Rayevskinin nitqini təkrarladı: “ Çar həzrətləri, şərəf hər cür anddan üstündür. Birincini pozsan,bir insan kimi mövcud ola bilməzsən,ikincisiz keçinmək də olar”.
Hər kəs susub rəsmə tamaşa edirdi.
İnsanlığın təmizlənməsi üçün ümidsiz həsrət,qərəzsiz cəsarət və nəciblik daha səbr etməyə gücü olmadığından onların qəlbini getdikcə çox sıxır, çıxış tələb edirdi.
Ancaq həmin an daxilində bu fikrə, bunu reallaşdırmağa qarşı güclü müqavimət yarandı. Bəs bu nə idi? Qürur, yoxsa Dimkaya olan incikliyi? Yox! Bu hiss başqasının həyatını məhv etməyə qarşı istəksizlik idi.
O insan müqəssir belə olsa…
Bu kitab uşaq ədəbiyyatı silsiləsində olsa da, mənim fikrimcə yaşı yuxarı olan insanlar da bu kitabı oxumalıdır. Yazıçının bu kitabını, kitabın arxa hissəsindəki özünün yazdığı yazısı ilə anlatmaq istərdim, məhz elə bu yazı yuxarıdakı dediyim sözləridə təsdiqlədir:
Sən asanlıqla öz əhatəndə “Müqəvva”nın qəhrəmanlarını tapa bilərsən. Əclaflıq, qorxaqlıq və satqınlığa elə indi də tez-tez rast gəlirik.
Və ən son olaraq yazar belə bir cümlə işlədib ki, bu çox xoşuma gəldi və bu cümlə hekayənin baş qəhrəmanı ilə əlaqəlidir: “Amma bütün bunlara baxmayaraq istərdim ki, həyatda sənin qarşına həmişə Lenka Bessolçeva kimi insanlar çıxsın. Onda sənin həyatın daha asan və işıqlı olar”. Necə də gözəl deyib yazıçı.
MüqəvvaVladimir Jeleznikov · Xan Nəşriyyatı · 201816 okunma