Bədbəxtdir o aşiq ki, könül sirdaşı getdi,
Ömrün nədi mənası ömür yoldaşı getdi.
Aşiqlə yarın yolları ayrıldığı gündən,
Zənn eylə qopub bəxt üzüyündən qaşı, getdi.
Yar saldı gözündən məni, bir surətə düşdüm,
Kim saldı nəzər axdı gözündən yaşı, getdi.
Bir dosta dedim, gəl sinəmin yarələrin say,
Üçdən birin hesablamamış yaddaşı getdi.
Zalım elə baxdı, ürəyim titrədi tir-tir,
Min yarə vurub bağrıma xəncər qaşı, getdi.
Sevda çölünü gəzməyə çıxdıq neçə aşiq,
Məcnun idi ən başda gedənimiz, başı getdi.
Kim bilməsə sağlıqda nədir zövqü-məhəbbət,
Öldükdə deyərlər naşı gəldi, naşı getdi.
Çəhd eylə, Vüqar, ömrünü mənalı keçir ki,
İz qoydu desinlər, deməsinlər yaşı getdi.
Gül ki, ey qönçə dodaqlım, ki baxıb mən də
gülüm,
Tanrı bir başqa gözəllik yaradıb səndə, gülüm.
Oyanıb naz ilə hər sübh dararsan zülfün,
Tellərin ətrini yellər səpələr kəndə, gülüm.
Seyri-gülşəndə çıxıb seyr eləsən naz ilə,
Baş əyər fəxr ilə güllər sənə gülşəndə, gülüm.
Mürği-dil boylanar hərdən qara xalın tərəfə,
Ac quşun bir gözü adətdi qalar dəndə, gülüm.
Öz əliylə bəzəyib həzrəti-memar səni,
Sonra göydən yerə göndərdi nümayəndə,
gülüm.
Elədim zülfü-pərişanına bir dəfə nəzər,
Fikrim ondan sora ta oldu pərakəndə, gülüm.
Mərhəmət eylə, Vüqar, bəxtiqarənin gününə,
Bəlkə, biz də çıxarıq bir yana sayəndə, gülüm.
Sən gedib məndən alandan məni qaldım sənsiz,
Gəlmədin, gözləri yollarda qocaldım sənsiz.
Bir qərib şam işığı, bir həzin hicran otağı,
Sənlə birlikdə keçən günlərə daldım sənsiz.
Eşq bazarına getdim, belə sevda etdim,
Fǝrǝhi, nəşəni satdın, kədər aldım sənsiz.
Getmisən, badeyi-hicran içirəm, ey daşürək,
Vəsl peymanəsini daşlara çaldım sənsiz.
Hicr döndərdi könül mülkünü qəm vadisinə,
Neçə qəmlə dolu karvan yola saldım sənsiz.
Taleyim qarə, günüm qarǝdi, bəxtim qarə,
Məni hər gün qara basdıqca qaraldım sənsiz.
Ayrılıq bağçalarından sarı güllər dərdim,
Sarı güllər kimi həsrətdə saraldım sənsiz.
İntizarınla nələr çəkdi Vüqar bəxtiqara,
Səni hər qəmli küləkdən xəbər aldım sənsiz.
Aşiqin yarı gedib, yarı canı yaridədir,
Canı cananə əmanət, dili dildaridədir.
Yar heyran edib əğyarı dönüb yarə baxıb,
Bu işin yaridədir cürmü, ya əğyaridədir.
Bəndi-zənciri-cünunəm Kərim Allaha mədəd,
Tutulub murği-könül zülfi-şəbi-taridədir.
Səsi gəlməz, kəsilib bülbüli-əyyami-xəzan,
Gül açandan solaneycən gözü gülzaridədir.
Gərək həqq aşiqi həqq üstə çəkilsin darə,
Ləzzəti-vəsl, könül, fəlsəfeyi-daridədir.
Zahidin nəfsi qılıncından iti, acdı gözü,
Şam namazın verib əldən hələ iftaridədir.
Ey Vüqar, sorsalar hikmətli qəzəl kimdədi, de
Hacı Səyyardadı, Azərdə, Ələmdaridədir.
Bədbəxtdir o aşiq ki, könül sirdaşı getdi
Ömrün nədi mənası ömür yoldaşı getdi
Bir dosta dedim gəl sinəmin ya'rələrin say
Üçdən birin hesablamamış yaddaşı getdi
Yazarın incə düşüncələri,bu yazarın bütün düşümcələri incə və dərindir.Xüsusən dinə,mərifətə yazdığı şeirlər insanı valeh edir.
Həqiqətən bu dövrün “Məhəmməd Füzuli”si məhz “ Vüqar Biləcəri”idi.
Heyranam bir Gülə, heyran ona cənnət bağı,
Hurilər də ola bilməz atılan dırnağı...
Üzün gülür,gülər üzlüm,üzündə güllər açıb,
Gözün gülür,qara gözlüm,gözündə güllər açıb.
Dizin-dizin,könül,ol vadeyi məhəbbətdə,
Sürünmüsən o qədər ki,dizində güllər açıb!
Gözünü qırpmadan sənçün öləni,
Sən göz qırpımında atıb gedərsən
Səni qəlb taxtında Yusif
Qərib Xəyal. Vaxtinda dəyərini bilmədiyimiz, çoxlarının sadəcə meyxanaçı kimi tanıdığı şairimizin möhtəşəm əsəri. Bu kitabı daima oxuyacam. Bütün oxuyucalara məsləhət görərdim bu kitabı əldə etməyi. Əsrimizin Fuzulisi və onun əsərləri ədəbiyyat kitablarında öz yerini almalıdır mənim fikrimcə.
Qərib XəyalVüqar Biləcəri · Parlaq imzalar · 067 okunma