Acelem yok ki güzelim
Ben seninle güzelim
Varsın doğmasın güneş
Geceyi de severim
Sensiz geçen her ânâ
Sitemkârdır yüreğim
Seninle olduğum her anda
Dayanmıyor yüreğim
Sevmek suçsa suçluyum
Oldum yürek mahkumu
Kalbinde müebbetim
Affetme sen bu kulu
Ucu bucağı olmayan keder denizinde, kapıldım rüzgarına gidiyorum. Hayat nereye savurur bilmeden. Daha kaç acı sığar heybeme, kalbim ne kadar yük çeker bilmiyorum. "Kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgarına" diyor ya hani Müzeyyen Senar, bendeki de o hesap işte...
Dumanı tüten demli şarkılar dinliyorum. Ruhumla çiçek besliyor, sevgimle yeşertiyor, onlarla bahar oluyorum.
Ben hayatı, yaşamayı, yaşatmayı seviyorum. Zorluklar, engebeler lezzetini artırıyor mutlulukların.
Kadınlığımla muhabbet doğuruyor, gönülden gönüle köprüler inşa ediyorum. İnsanları kırmamaya özen gösteriyorum. Kırılanı onarıyorum, temkinli davranıyorum. Gönül yapmak meşakkatli, yıkmak çaylaklık işi. Kendini bilince kişi, bilir ki özür sadece teferruat işi. Arkası doldurulmadıktan sonra her söz boş, her şey anlamsız. Çaba gerektiriyor yaşamak! Birilerinin hayatında yer etme, var olma çabası da aynı şey.
Kalbimde günden güne derinleşiyor sevgin,
her geçen anda daha fazla nasıl sevilir öğreniyorum seninle.
O kadar güzeliz ki birlikte kalbime denk gelişini sevdiğim.