Hakkında
Yoichiro Nambu (Nambu Yōichirō, 18 Ocak 1921 - 5 Temmuz 2015) Japonya doğumlu Amerikan fizikçidir. Chicago Üniversitesi Enrico Fermi Enstitüsü'nde ve Harry Pratt Judson fizik dalı üstün hizmet profesörüdür. Teorik fizikdalında subatomic (atom altı parçacıkları) mekanizmasında kendiliğinden simetri kırılması keşfi üzerine 2008 Nobel Fizik Ödülünü kazanmıştır.
Eğitimi:
Nambu, 1921 yılında Japonya'da doğmuştur. Fukui'de Fukui Lisesi'nden mezun olduktan sonra Tokyo İmparatorluk Üniversitesinde fizik eğitimi aldı. 1942'de lisansını tamamlayıpi 1952'de doktorasını kazanmıştır. 1949'da Osaka City Üniversitesi'nde asistan profesör olmuş, bir sonraki yıl 29 yaşında profesör kadrosuna alınmıştır.
Amerika Kariyeri:
1952'de Advanced Study Enstitüsü, New Jersey, ABD ye davet edildi. 1954 yılında araştırmalarını Chicago Üniversitesi'ne taşıdı , 1958 yılında profesörlüğe atandı. 1974 ile 1977 yılları arasında ayrıca Fen Fakültesi Fizik Bölümü Başkanı oldu. 1970 yılında Amerika vatandaşı oldu.
2008 Nobel Ödülü:
Yoichiro Nambu 2008 yılında ,Japon fizikçiler Makoto Kobayashi ve Toshihide Maskawa ile , Nobel fizik ödülünü temel parçacıklar üzerine yaptıkları teorik çalışmalar sonucunda kazandı. Çalışmalar, 14 milyar yıl önce meydana gelen Büyük Patlama sonucu oluşan Evren’in orijini ve maddenin doğasındaki anormallikleri açıklamaktadır. İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi göre, "spontan kırık simetri’’ doğanın düzeninin altındaki karışık yüzeyin gizlenmesidir.Örneğin, düşen bir kalem mükemmel bir simetriyle ve hiçbir tercih yönü yokmuş gibi düşer gibi gözükür, oysaki sabit doğrusal yüzeyin düşük enerjisiyle kalem aniden yön değiştirir ve simetri bozulur.
Ödülün yarısını alan 87 yaşındaki Nambu, ödülü 1960’larda ortaya çıkardığı atom-altı parçacıklarla ilgili “kendiliğinden simetri kırılması” mekanizması ile kazandı. Nambu, temel parçacıklarda ve süperiletkenlikte kendiliğinden simetri kırılması kavramının geliştirileceğini açıklamaktadır. Bu teoriler, Standart Model’in temel taşıdır ve doğadaki dört temel kuvvetten (elektromanyetik, şiddetli, zayıf ve gravitasyonel kuvvetler) üçünün (gravitasyonel kuvvet hariç) birleştirilmesini açıklamaktadır.
Diğer Japon fizikçiler ise ödülün diğer yarısını, “simetri kırılmasının” kaynağının bulunması ile çalışmaları nedeniyle aldılar. Simetri kırılması (asimetri) teorisinin temelleri, Büyük Patlama’dan sonra maddenin anti-maddeden daha fazla oluşumu ve böylece maddenin Evren’in başlangıç kaynağı olması, yıldızlar, gezegenler, galaksiler ve sonuçta hayatın başlangıcıyla ilgili bilgileri vermektedir. Kısaca, fiziğin bu alanında yapılan çalışmalar, evrenin oluşumunun daha iyi anlaşılması yolunda büyük katkılar sağlamaktadır. CERN’deki Büyük Hadron Çarpıştırıcısı deneyleri de bu çalışmaların üzerine kurulmuş durumdadır. Ayrıca bu çalışmalar, süperiletkenlik gibi konularda yapılan araştırmaların da önünü açmıştır. Ödül sahipleri yaklaşık 1.4 milyon Amerikan Doları tutarındaki ödülü 10 Aralık 2008'de almışlardır.
Unvan:
Fizikçi
Doğum:
Japonya, 18 Ocak 1921
Ölüm:
5 Temmuz 2015
Okurlar
4 okur beğendi.
7 okur okudu.
29 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Maddenin bir parçasını oluşturan bizlerin, evrenin doğuşundan on milyar yıl sonra, bir an sayılabilecek bir zaman süresinde, evreni yöneten yasaları bulmaya, onun tarihini öğrenmeye ve aynı zamanda maddenin kendisinin sonlu bir ömre sahip geçici bir varlık olduğunu kavramaya başladığımızı düşünmek, esrarlı bir deneyimdir.
P.A.M. DIRAC (1902-1984)
İngiltere'de doğan Dirac, kuantum mekaniğinin formüle edilmesine en büyük katkılarda bulunanlardan biriydi. Çalışmaları eşsiz bir matematiksel güzellik ve derinlikte olan bir dahiydi. Elektronu relativistik olarak tanımlayan Dirac, denklemini keşfettiğinde 26 yaşındaydı. Bu denklemin negatif enerji çözümleri olmasını açıklayabilmek için, negatif bir enerji çözümünün bir antielektronu temsil ettiğini düşündü ve böylece de pozitronun varlığını öngördü. 1933 yılında Nobel ödülünü aldı. O zamandan beri kuantum kuramının gelişimine çok büyük katkıları olmuştur, ama çalışmalarındaki önemi giderek artan bir konu da, 1931'de öne sürdüğü manyetik monopol kuramıydı. Dirac denklemiyle spinorlar matematiğini, monopol kuramıyla da lif tomarları matematiğini, matematikçilerden bağımsız olarak yarattı. Monopolle ilgili makalesinde, "doğanın matematiksel olarak güzel ve zarif bir kuramı kullanmaması tasavvur edilemez" diyordu. Kısa süre önce(kitap 1985 yılında ing ilk basımı) Florida'da öldü. Hiçbir yazılı nota başvurmadan ve tek fazla sözcük kullanmadan verdiği konferansları da makaleleri kadar zarifti.
“doğanın matematiksel olarak güzel ve zarif bir kuramı kullanmaması tasavvur edilemez”Bayram serisi başlatıyorum :D Dirac denklemleri fenadır:)