Hakkında
1996 yılında İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü’nde “Neo-Korporatizm ve Türkiye’de Sendikacılık” konulu tezini savunarak doktor oldu. 1994 yılında Mersin Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nde araştırma görevlisi olarak çalışmaya başladı. 2006 yılından itibaren Gazi Üniversitesi, İletişim Fakültesi, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü’nün öğretim üyesidir. Mete Çetik ile ortak yayımladıkları Türkiye’de Endüstri İlişkileri (1999, Tarih Vakfı/FEV) ve Kapitalizmin Hapishanelerinde Ödünç Hayatlar: Avrupa Birliği, Sınıf Mücadeleleri, “Küreselleşme” (2009, Eksen Yayıncılık) başlıklı iki kitabı vardır. Akademik ve siyasal dergilerin yanı sıra bir dönem Evrensel gazetesinde yazılar yazdı. sendika.org, mavidefter.org, dusunadasi.org, halkingunlugu.net gibi web sitelerinin yazarlığını yaptı. Sosyal politika, emek tarihi, işçi hareketleri ilgi alanını oluşturmaktadır.
Tam adı:
Prof. Dr. Yüksel Akkaya
Unvan:
Yazar
Okurlar
3 okur beğendi.
8 okur okudu.
18 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Devlet karşısında özgür olup, para karşısında özgür olmamak, basın özgürlüğünü kısıtlar. Büyük bir maliyet gerektiren gazete ve dergi çıkarmak ciddi bir gelir sorunu ile karşı karşıya olan işçiler açısından oldukça zor, zorun ötesinde imkansızdır. Bu nedenle işçilerin mali açıdan güçlü kılacak, en azından bir gazete, dergi çıkaracak bir “örgüte” ihtiyaç vardır.
Sayfa 132
Kuruluş yılları boyunca, sınıfsal açıdan bakıldığında, işçi sınıfının en az gözetilen ve talepleri yerine getirilemeyen -çalışma hayatına ilişkin düzenlemelere gidilmesine rağmen (örneğin günlük 8 saat çalışma süresi hakkının tanınması), bu hakları koruyacak örgütlenme ve grev hakları tanınmadığı için bu düzenlemelerden de yararlanamayan- bir sınıf olduğu görülmektedir.
Sayfa 95
Kuruluş Yıllarında İşçi Örgütlenmesi
Bu dönemin belirgin özelliği bireysel işçi-işveren ilişkileri bakımından bireysel alanda işçilerin gözetilerek, bazı haklarla donatılması, böylece paternalist bir devlet anlayışının benimsenmesi iken, toplu iş ilişkilerinde yasaklayıcı, devlet müdahaleciliğini üst düzeyde tutan otoriter bir devlet anlayışının benimsenmiş olmasıdır. Dönem boyunca sendikaların yasaklanması yönünde bir eğilim taşınması, devlet korporatizmini sınırlayan bir özellik olmaktadır
Sayfa 88
Demokrat Parti Döneminde Grevler
Grev yasağına ilişkin tartışmaların taraflarından biri olarak muhalefetteyken grev hakkının tanınmasını isteyen DP, iktidarda bulunduğu on yıllık süre içinde bu yasağı sürdürmüş, her yıl grev hakkı tanıyacak bir yasa tasarısının hazırlanmakta olduğunu açıklamıştır. Ne var ki, DP yanlısı sendikaların taleplerine rağmen on yıl boyunca bu yasa tasarısı bir türlü hazırlanıp meclise sunulamamıştır.
Sayfa 97
Bir başkaldırının, itirazın ve meydan okumanın aracı olduğu kadar, sendikal basın, sendikalı ve sendikasız işçilerin “eğitim okulu” da olurlar. Sendikal basın işçiye bilmediği, ulaşmakta zorlandığı konularda, özellikle çalışma yaşamı ile ilgili mevzuattan kaynaklanan haklarını öğretirler. Böylece işçiyi, ekmek verilen bir kapıdan kurtarıp, emeğinin karşılığını arayan bir özneye dönüştürürler. “Ekmek kapısının” biat eden öznelerini, hakkını arayan, şikayet eden ve hakkının peşinde koşan öznelere dönüştürürler.
Sayfa 147
İletiler
Yorumlar ve İncelemeler
