Fikirler soyut kavramken çatışmaya başlayan bizlerle fiziksel somutluğa dönüşüyor. Zorbalık, hoyratlık alıp başını giderken konuşulan fikirler olmuyor.
İç sesi gittikçe yükseliyordu. Kalk ve geçmişine yürü, hangi yaraları aldın, senin görmezden geldiğin onca şeyi bugününe yük getirdin. Kaçamazsın ardında bıraktıklarından ya da yaralandıklarından...
Eskittik tüm zamanları, gelmişi geçmişi
Elle tutulur ne varsa attık derin sulara
Ne bir haykırış ne bir pişmanlık
Kaybettik insanlığımızı, kaybettik insanlığı
Toplu bir mezarlıktayız, herkes tutsak
Korkmuyoruz basıyoruz ayaklarımızla cesetlerimizin üzerine
Ruhlar esir, eller kelepçeli
Prangalar var yüreklerimizde