Eskittik tüm zamanları, gelmişi geçmişi
Elle tutulur ne varsa attık derin sulara
Ne bir haykırış ne bir pişmanlık
Kaybettik insanlığımızı, kaybettik insanlığı
Toplu bir mezarlıktayız, herkes tutsak
Korkmuyoruz basıyoruz ayaklarımızla cesetlerimizin üzerine
Ruhlar esir, eller kelepçeli
Prangalar var yüreklerimizde
Dünya çoktan düzenini bulmuş, dönmeye devam etmektedir. İnsanlarda bu döngü içerisinde kendi kişiliğini bulmaya çalışmaktadır. Hayat karşısında geç olgunlaşmak ya da çocukluğa dair emarelerin birer birer kaybolması kişiliği bulma konusunda zorluk yaratabilir. Öyle ki bazen insan kalabilmek bile mümkün değildir. Yurdanur Kaya'ya göre dünyayı kavrayabilmek için insanı tanıyıp anlamak gerekmektedir. "Yozlaşmak" adlı şiiriyle beraber bu görüşünü tasdiklemiştir.
"Anlaşılmak istenene yanlış yolun dedik
Anlatmak isteyene kilit vurduk
Uzaklaştıkça uzaklaştık zamandan, sustukça sustuk..."
Ne yazık ki zamana ayak uydurmaya çalıştıkça sadece insanları değil, kendimizi de anlamamaya başladık. Çünkü kendi hayatımızda tutsakken zamanı yaşamayı öğrenemedik. Yurdanur Kaya da pek çok şiirinde hayata bakış açısını ve bu konu hakkındaki düşüncelerini genel hatlarıyla belirtmiştir. Başka bir deyişle yaşanmışlık izleri ve hayatın kısır döngüsüne karşı olan sitemi şiirleriyle örtüşmektedir. Her şiiri belirli bir üsluba sahip olup, belli bir konu içermektedir. Bu nedenle kalemiyle tanışarak satır aralarına gizlenen gerçek manayı görmenizi ve aydınlanmanızı tavsiye ediyorum. Unutmayalım ki, her insan bir dünyadır, bu yüzden önce kendi dünyamızı güzelleştirelim. İnsanlığımızı kaybetmeyelim.
Selamlar.
Bugün bir şiir kitabı ile buradayım. Şiir okumak her zaman ruhumu dinlendiren, kendinizi bulacağınız, satırlarda dertleşiyor gibi hissedeceğiniz ve bazen oturup satırlar ile ilgili düşüneceğiniz bir şiir kitabıydı benim için.
Elime çayımı alıp köşeme kurulduktan sonra okuduğum bir kitaptı.
Yazarın sade, anlaşılabilir bir yazım dili vardı. Yazar anlatmak, aktarmak istediği tüm duyguları okuyucuya çok başarılı bir şekilde aktarıyor.