Zafer Algöz Yorumları ve İncelemeleri
Zafer Algöz yorumları ve incelemelerini, Zafer Algöz kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Zafer Algöz puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Benim gençliğim 'sınav, sınav, sınav' diye geçmiş." (Syf 166)
Öncelikle Zafer Algöz'ün başarılı bir oyuncu olduğunu illaki duymuşsunuzdur.
Pek aşina değilimdir kendisine.
Ama bu kitap "Bana öyle bir kitap ver ki bir saatte bitireyim." tarzında.
Zafer Algöz'ün ilk kitabı 
Haşırt Dı Bilekbord 'a göre sönük kaldığını söyleyenler olmuş. (asla katılmıyorum.)
Bende iki kitabı da olmasına rağmen ilk bundan başladım ve tüm bu söylemlere karşı kahkahayla okudum.
Hem nostalji hem de kahveyle birlikte okunacak aşırı keyifli bir kitap. Bir sanat düşkünü iseniz böyle sosyolojik tespitler yapmış başarılı bir abimizin, ne kadar az okunmaya sahip olduğunu görünce üzülebilirsiniz...
Uyarı da yapalım: Kitap küfür, alkol ve kumar'dan bahsediyor.
Fakat bey abimizin sayfa on üç'te dediği gibi "iş olsun diye yazılmış küfürler değildir, hikayeyi özüne en yakın şekilde aktarmak içindir."
Yani öyle entel olacağım diye iki küfüre de laf etmeyiniz.
Kendini her alanda kanıtlamış, benim keyifle okuduğum eserdi. Mutlaka tavsiye ederim :)
"Bizim mesleğimizi yapanlar başka ülkelerde hep itibarlı insanlardır ve saygı görürler. Yaşlandıklarında kimsesiz ölmek gibi bir korkuları yoktur.
(...)
Bizde öyle mi? öldükten sonra kıymet veriyorlar."
(Sayfa 66)
Gülmek garanti!
Uzun süredir bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum. Komedi filmi izler gibi kitap okudum. 
Zafer Algöz ‘ün tiyatro, sinema hayatında, öğrencilik ve sosyal hayatında yaşadığı öykülerden derlediği müthiş bir kitap olmuş.
Hatıralarında kimler yok ki: Bana göre Türk Sinemasının bir numarası, üstadı Sadri ALIŞIK, Fatma Girik, Erkan Can, kitaba adını veren hikayenin sahibi Öztürk SERENGİL, sanat güneşi Zeki MÜREN, Kemal SUNAL vb. Yani saymakla bitmez.
Tabi ki, öykülerinden anısını anlattığı insanların hayatlarını tam olarak kestiremeyiz ama mevcut durumu düşünce, biraz üzüldüm ve dedim ki "İyi insanlar o güzel atlara binip gittiler".
Eski Türk filmlerini izleyenler hissederler samimiyeti. Daha çok belli konular vardır, "zengin kız, fakir oğlan, bitmeyen aşk, sonunda kavuşmalar ya da kavuşamamalar". Kitabı okurken sanki bu filmlerin sahne arkasını izliyorum zannettim.
Henüz teknoloji hayatımıza tam yerleşmemişken, insanların zamanı çok, ilişkiler daha yakınken; insanlar çokça sohbet eder, çokça mizah yapardı. Kendimden biliyorum, özellikle çiftçilerde bu durum daha çok olurdu. Yazın hasatını yapan çiftçi, kışlığını ayarladımı, kışın yapacak bir şey yoktur, verirler kendilerini hikayelere. İşte kitap bana bu hissi verdi.
Bazı yerlerde gülmekten okuyamadığım bir kitap oldu. İyi ki okumuşum....
