Aklı karışık, ruhu yorgun ve bitap düştüğünde yeryüzünde denizi bulamıyorsa gökyüzüne bakardı. Çünkü gökyüzü, umudun çarşafla asılmış hali gibiydi; masmavi berraklığı ruha teselli veriyordu. Şimdi ise manzarasında gökyüzü ve denizin umut dolu fırça izleri vardı. Beyaz pamuk misali şekiller oluşturan bulutlar ise maviliği yumuşatan karışıma benziyordu.