Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
İyi mi oldu şimdi
Sen işini yaparken bön bön bakıyorum
Kırıştırma düzgün burnunu
Karıştırma beni bu işe
Ben sevdim, çekildim kenara
Çatılmasın küçük kaşlarım
Biraz da korkağım
Benim yapım bu işte
Kaçırdım aşkın ucunu
Sen uçurtmanın ipini sıkıca tutarken
Bırak şu ipi yahu
İzin ver özgürlüğü o da tatsın
Kaçırdım aşkın gramajını
Bırak kaçsın
Senden kaçan sensiz kalsın
Bensiz kaldın
Yollar güzeldir
Güzeldir gidebildiğinde
Yollar kalmak için değildir
Evde kalayım
Ocak başında kalayım
Kapı dışında kalayım
Ama kalmak, yollar için değildir
Yolda kalmak incitir
"Sen bir insanın doluluğuna ve tekdüzeliğine sahip değildin. Her anını her şeyle doldurmuyor da, her güzel anından hayatına azar azar serpiştiriyordun. Matematiğini kıskandım..."
"Biz bu hakikati
içimizde saklayarak tanrıdan bile gizlemiş, mahkemeyi kendi
içimizde ayrı ayrı kurmuş, iğrenç iş birlikçiler gibi türlü hile-
lerle, belki de kaş göz işaretleri ile aynı şeyleri söyleyip, ken-
dimize yönelttiğimiz tüm suçlamaları inkar ederek içimizde
çürütüyorduk. Biz bu davanın kendi içimizde kazanan taraflarıydık"
"Mutluluk daha fazla dolanıyor başımda. Senden fazla olan şeyleri sevmiyorum"
Nereye gidiyor bu ayaklar?
Kiliseye? Camiye?
Hangi ibadet yerine
Nereye gidiyor, nereye?
Hangi şeytanların refakati ile
Nereye gidiyor bu bedenler
Tanrım, korkuyorum
Giyim adabından bahsediyoruz
Ruhlarımız çırılçıplak dolaşıyorken
Bu çıplaklık bizi üşütecek
Rüzgar vuracak, savuracak
Kara dönüşmek üzere olan soğul damlaları savuracak
Ruhumuzu delik deşik edecek
Kemiklerimize ulaşıp iliklerimize işleyecek
Bu çıplaklık bizi tanınmaz hale getirecek
Edepli olmaktan bahsediyoruz, değil mi?
En edepli olanlarımız bile birer sahtekar iken
Korkuyorum şu adamın bakışlarından
Hangi edepli kurtaracak beni?
Hangi insan kovacak o adamı?
Hangi Müslüman, hangi Budist, hangi Ateist
Nereye gidiyor bu gönüller
Tanrım...
Korkuyorum!
Yaşamayı beceremeyen bir insanım. Sanatını icra edemeyen sanatçılar gibi. Elbet biryerlerde şiir yazamayan şairler de vardır. Lâl şarkıcılar da vardır, zincirsiz salıncaklar da. Hatta çeşmeden eliboş dönenler bile vardır. Tüm bunlarla o kadar kalabalık ki içim. Ve sen, o kalabalıkta büyüdün sevgilim
Keramet insanlarda değil, aşktadır. Çünkü insanlara aşık olanlar değil, aşka aşık insanlar yazar şiirleri
Fırçayı çekti aldı saçımdan. Bu ne cüret yahu. Baktım dik dik yüzüne, gülümsüyor yüzüme. Tutmuş kolumdan dışarı çıkarıyor, "güneşi görmelisin" diyor. Bir son vermiyor yahu.
- Ben sevmem güneşi
- Bundan onun haberi yok ki
Bir de çok bilmişlik yapıyor, hah.
- Yüzme bilmem, korkarım ben
- Öğrenirsin, kollarım ben
Her şeyi de beceriyor yahu
Kitabı çekti aldı elimden. Dondum kaldım sinirden. Kapağına bakıp burun kıvırıyor, "fırtına var, çıkalım" diyor. Bir rahat bırakmıyor yahu.
- Rüzgardan korkarım ben, alıp gider beni
- Saçlarını uçurur, özgür kılar seni
Hiç de geri kalmıyor, hah
- Konuşturma beni, sessizliği severim
- Sessiz olsan seni yine de çözerim
Bu adam beni tanıyor yahu
Yastığımı çekti aldı hızla benden. Hep de erken kalkıyor yahu. Karnını tutmuş okşarken kaşlarını çatıyor, " açım ben, yemek pişirsene" diyor. 21.yüzyılda olduğunu genelde unutuyor. Bir türlü hatırlamıyor yahu, hah
Kendimi dünyanın kıyısından atmam için bir parmak ucunun dokunuşuna ihtiyacım var