Yazmaktan alıkoyamıyorum kendimi,
üstelik hissettiklerim yazdıklarımdan çok daha güçlü..
"Senin hakkında yazdıklarımdan memnun kaldın mı?"
sen benim hiçbir şeyimsin
yazdıklarımdan çok daha az
hiç kimse misin bilmem ki nesin
lüzumundan fazla beyaz...
Kendimi sana layık görmüyordum. Gençliğim, allahsız biz çölde akıp giden başıboş bir ırmaktı. Sularında sen yıkanmalıydın. Sana yazdıklarımdan utanıyordum. Kelimeler neden kâğıdı yakmıyorlardı? Neden içimdeki yangını, içimdeki coşkunluğu sese kalbedemiyordum? İlk defa olarak Tur-u Sina'daki Musa'nın aczi içindeydim. Gözlerim kamaşmıştı. Ve kekeliyordum. İlk defa olarak anlıyordum Oscar Wilde'i: Oduncu ormanda gördüğü perilerden söz edermiş her akşam. Bir akşam gerçekten bir peri görmüş ve nutku tutulmuş. Sana hislerimi bütün coşkuluğu ile anlatmaktan korkuyordum. Ya beni küçümserse diyordum, ya zayıf bulursa, ya sevmezse? Ama sevginin maskeye ihtiyacı yoktu, koltuk değneklerine ihtiyacı yoktu. Tekdim. Ve beni bütünümle seviyordun. Sevmeğe mahkumdun. Yalnız beni sevmiştin ve yalnız beni sevecektin. Bu senin ilk ve son aşkındı. Sonra birden çirkin bir hayalet dünyamı zindan ediyordu. Ohumsun benim demiştin, dudakların bu hitabı yalnız benim için mi kullanmıştı acaba? Her şeyi kırıp dökmek istiyordum. Sonra tekrar sesini duyuyordum: bir pınar sesi kadar berraktı, bir kuş cıvıltısı kadar bakir. Tais, Taisim benim.
Sayfa 42 - İletişimKitabı okudu
Deniz mevsimi düşün beni
Gecenin geç saatlerinde
Bir şeyler oku yazdıklarımdan
Kiminle olursa olsun
Yolculuğa çıktığın zaman
Dizlerimi anımsa olur mu?
Bu kadarını isteyecek
Bir geçmiş bıraktım sanırım ardımda..
Sayfa 120Kitabı okudu
Belki gereksiz buluyorlar beni oysa bilmiyorlar mektuplarınızı size yazdıklarımdan da haberleri yok
