600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Çoçuk aklım :))
Bu yazıyı ne zaman yazdım bilmiyorum ama şimşekten korktuğum için yağmurun yağmasını istemiyordum. Sanırdım ki yağmur yağmayınca şimşekte çakmayacak. Evdeki Yasinin arkasına yazmışım o içindeki yazılar Allahın kelamı diye Allah duamı kabul eder diye düşünmüşüm.
Kurun gazetesinde yazılar yazdım. Mesela 27 Ocak I937’de şunları yazmışım:"
Türkiye Cumhuriyeti çok haklı olduğu Hatay davasını ortaya atarken bunun bütün sonuçlarını düşünmemiş olduğunu kim iddia edebilir? Dava uluslararası olmuştur. Davasında haklı olan Türkiye'dir. Artık dinlenilecek sözün kimin ağzından çıktığına çok dikkat etmelidir. Türk'ün sözü, Türk'ün haklı ve yerinde sözü Türk'ün kendisidir. Ona uymamak, onu tanımamak, onu hiçe saymak, buna cesaret gösterenlerin düşünmedikleri akıbetle karşılaşacaklarına asla şüphe etmemelidir.
Almanya’nın Augsburg kentinde, bir fabrika müdürünün oğlu olarak dünyaya geldim. Münih ve Berlin üniversitelerinde fen bilimleri ve felsefe öğrenimi yaptım. Yirmi yaşındayken, Birinci Dünya Savaşı’na sıhhiye eri olarak katıldığım sıralarda bir balad yazdım; on beş yıl sonra Hitler yönetimi bu şiiri, yurttaşlıktan çıkartılmama gerekçe gösterdi. Şiir savaştan yakınıyor, savaşı uzatmak isteyenleri kınıyordu.
Sayfa 92 - Günebakan Yayınları
Telefonunla konuş diye bir uygulama gözüme ilişti. Bunu açtığım anda küçük bir sohbet ekranında yazılar göründü.
"Merhaba!"
"Merhaba!"
"Nasılsın?" diye yazdım.
"İyiyim. Sen?"
"Ben de."
"Güzel."
"Normal ne demek?"
"Diğerleriyle aynı olmak demek."
"Diğerleriyle aynı olmak, ne demek? İnsanların hepsi birbirinden farklı, kendimi kimi örnek almam gerekir? Annem olsaydı bana ne derdi?"
"Yemek hazır, haydi gel!"
Sayfa 70
