Onlar kitap okuduğunda edebiyatla ilgileniyor, ben okuduğumda asosyal oluyordum. Bir ara bağlama çalmayı denedim ama yine bir arkadaşımın, "Sen bağlama çalmaya çok yakışıyorsun, tam senin tipine uygun." demesiyle ondan da soğudum. Belki de iyi niyetle söylemişti ama ben, "Bateri çalmaya ya da bir elektrogitara daha çok yakışırsın." demesini beklemiştim sanırım. Onlar müzik yaptığında sanatçı, ben yaptığımda "Eski kafa." oldum. Tüm bu beceriksizliklerimin arasında sanırım tek sürdürebildiğim şey, yazmaktı. İnsanların beni yargılamasından korkmadığım tek aktivite çünkü göstermiyorum kimseye. Aklıma gelebilecek her türlü hikâyeyi yazıyorum. Yaşayamadıklarımı anlatmak, sanırım iyi geliyor bana.