Karşılıksız aşkların olduğu, birbirinden farklı izmlerin çatışmaya girdiği bir senaryo Çehov eseri tiyatral yönden yazma kaygısı gütmemiş, daha çok mesaj verme özelliğine odaklanmış gibi.
Bir tarafta gelenekselin dışına çıkmak istemeyen aktrist bir anne,Arkadina, diğer tarafta dekadan oğlu. Annenin bu ketum tavır ve düşünceleri oğlunu,Treplev, yorar. Sürekli kendisini annesine kanıtlamak ister. Ve her zaman bir eksiklik hisseder.
Karakterlerin içinde Nina,şöhret aşkı yaşayan ve bu yüzden her şeyi yapabilecek bir kadın vardır.
Trigorin, başarılı olup kendini her zaman başarısız gören birisidir.
Eser Treplev üzerinden ilerler gibi görünse de her karakterin kendi içinde vermek istediği mesajlar çok fazla. Kendini gerçekleştiremeyen karakterlerin iç dünyasını okuyoruz, hissediyoruz.
Umutsuzluk, kalp ve hayal kırıklığı dolu bu eseri okuduğunuza pişman olmayacaksınız. Özellikle Ataol Behramoğlu çevirisiyle okumanızı tavsiye ederim. İyi okumalar.
"Belirli bir amaç olmadan yola çıkarsanız ya yolunuzu şaşırırsınız ya da yeteneğiniz yok eder sizi."
MartıAnton Çehov · İş Bankası Kültür Yayınları · 201620.3k okunma
İnsan aşkı hep mülkiyetçidir.
Ne yazık ki apaçık görüyorum şimdi.
Belki Tanrı'nınki de böyledir...
O yüzden yazma bana.
O'nu kıskandırmayalım bari, beni kıskandırdığın gibi.
Martin. Hayatını denizcilikle sürdüren, boş zamanlarında içen, kızlarla takılan biri. Okumamış, eğitim almamış, kendi başına büyümüş, öğrenmiş biri. Gün gelir Martin Ruth adında asil bir kızla karşılaşır. Daha önce hep fabrikada çalışan, çalışmaktan mahvolan alt sınıf insanı görürken bu narin, masum, güzel kız Martin'in kalbini fetheder ama
Bazı kitaplar vardır. Çok beğeniriz ve birileriyle bu kitap üzerine saatlerce konuşmak isteriz. Zihnimizde kitabın güzelliği kalır.
Bazı kitaplar vardır. Bizim için gerçekten efsane kategorisinde yer alır. Yazar bunu nasıl yazmış, bu duyguları nasıl aktarabilmiş deriz.
Bir de bazı kitaplar vardır. Sonunda öyle bir vurur ki bizi, yüzlerce sayfa
Yakın zamanda basımı yapılan kitabı ilk okuyanlardanım sanırım. Adına bakarak, Nahid Sırrı Örik'in kitabına benzer Aşkı Memnu havasında bir şeyler okuyacağım sanırken tamamen ters köşe bir tarzla karşılaştım. Bir kere aşina olduğumuz şekilde roman formatında değil. Bir olay yok. Sonuç yok. Kitabın baştan sona evin dış cephesi, verandası, masanın ayağı, duvara yapışmış kırkayak.. sürekli ve sürekli dönder dönder bunlar yazılmış. Anlatıcı aslında tamamen bir kamera gibi dışarıdan gözlemlediklerini betimlemiş. Çok az diyalog vardı kitapta. Siz okuduklarınızdan bir manzara oluşturuyorsunuz zihninizde ve kurguyu yapıyorsunuz. Bir kocanın karısı ile komşusu arasındaki ilişkiden şüphelenen adamın hikayesi ama alakası da yok gibi. Deneysel bir roman olması açısından güzel, yazma çalışmaları yapan arkadaşlar için de rehber olabilir. Ama ben sevmedim.
