“Çünkü hayatta hepimiz damgalanırız”
“Fabrikada çalışmak neye benziyordu?Deri bir boyunduruk takıyor muydun? Boynunun çevresinde iz bırakacak şekilde. Derlerdi ki-“
Fay araya girdi, “Ah, eski bir hikayeydi o, tabii ki sen buna inanmadın. Bu bir çocuk hikayesinydi ve doğru değildi.”
“Ama çocuk hikayeleri her zaman doğrudur”
“Devler ve periler bile mi? Toby Withers!
“Evet, farklı biçimlerdeki devler ve periler. Dev bir bombardıman uçağı ve dev bir yalnızlık var”
“Özür dilerim Toby ama o kadar toysun ki. Hoşçakal Toby ve omzumda iz olmadığı için de özür dilerim.”
“Ama sende iz var, Fay. Orada gördüm ben onu. Hepimiz bunun gibi bir tür izi taşırız, çünkü hayatta hepimiz damgalanırız, benim damgalandığım gibi. Bu doğru. Çok fazla şey bilmem, her hâlükarda sözcükleri hecelemeyi ve senin gibi insanlara ne söyleneceğini hiç bilmem ama odamda kitaplar var benim, dünya ve denizleri anlatan atlaslar ve yedi iklim dört bucağın ilk haritaları”
YKY
Yedi iklim, beş ırk ve ömre hükmeden bir sessizlik, bir çığlık var Türkan Şoray'ın gözlerinde.
Güzeldin / Gövden
Yeni bir iklim gibi yayılmaktaydı karalara..
Sen içimde bir yürek
Cihadı soluklanırken yedi iklim tekbirle Gümbür gümbür atansın
Bir Şamil mermisidir yarının menziline
Dönerek büyüyerek
Toprağa akan kansın
Yazmadı kalemler destanını yazmıyor
Ne zaman ne mekansın
Ve çağlarüstü muştularla bilendin beş vakit
Bilali ezanlarla doğruldun yatağından
Sedef üzengilerinde hala o sedaların
Avuçta köz tutansın
Her ne kadar büyüttüğümüz çocuk bizi yemeye devam edecek olsa da o herşeye rağmen bizim çocuğumuz. Güçlü ordularıyla hızla yayılarak üzerinde yaşadığımız dünyanın çok geniş bir bölümüne hükmedecekler. Yedi iklim dört bucak hep onlardan sorulacak. Gittikleri topraklarda eskimeyen yollar su kanalları muhteşem binalar ve heykeller yapacaklar. İhtişamları o kadar göz kamaştırıcı olacak ki herkes uyguladıkları acımasız yöntemlere rağmen devlet denildiğinde önce Roma imparatorluğunu hatırlayacak.
Tekmil ufuklar kışladı
Dört yön, on altı rüzgar
Ve yedi iklim beş kıta
Kar altındadır.
Kavuşmak ilmindeyiz bütün fasıllar
Ray, asfalt, şose, makadam
Benim sarp yolum, patikam
Toros, Anti-toros ve asi Fırat
Tütün, pamuk, buğday ovaları, çeltikler
Vatanım boylu boyunca
Kar altındadır.
Hayatı belli şartlar altında yaşamaya buyur ediliriz. Hayat boyu böyledir bu. Doğduğumuz andan ölümümüze değin hep bu şartlar topluluğu bir şartlar topluluğu ile çevrelenmişizdir.
Kimimizin babası sert, kimimizin ki fazla yumuşak, kimimizin annesi ilgisiz, kimimizin ki ise insanı boğacak kadar ilgilidir. İçinde yaşatıldığımız şartlar ilk olarak
dolaştım tam yedi iklim
beş deniz
üç zaman
peşim sıra
bir imparatorluk kalabalığı yalnızlıkla
demirleyip
sığındımsa da boşuna
kurtulmak için acıdan
büyük aşkların koruganına.
-kitledim kapıları
çözdüm palamarları
ve bir gün o limanda.
Sayfa 57 - Kırmızı KediKitabı okudu
Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Günler uzuyormuş gibi geliyorsa, çünkü öyleler. Dünya yavaşlıyor ve yedi yıldır ilk kez, 2023'te bir günün ortalama uzunluğu uzadı.
Uluslararası Dünya Rotasyon ve Referans Sistemleri Servisi, Mart 2025'e kadar bir günün uzunluğunun 24 saatten fazla 1,63 milisaniyeye ulaşabileceğini tahmin ediyor. Olası bir neden, buzulların erimesinin muhtemelen Dünya'nın dönme hızını yavaşlattığı iklim değişikliğidir.
Bir veya iki milisaniye çok fazla görünmeyebilir, ancak günümüzün teknolojik toplumunda bir fark yaratıyor. GPS uyduları, Dünya'nın değişen dönme hızını hesaba katmazsa, örneğin konumlandırma verileri hızla kullanılamaz hale gelebilir.
Çanakkale
Eski dünya, yeni dünya, bütün akvam-ı beşer, Kaynıyor kum gibi, Tufan gibi mahşer mahşer, Yedi iklim-i cihanın duruyor karşısında,
Avustralya'yla beraber bakıyorsun Kanada, Kimi yamyam,kimi Hindu,kimi bilmem ne
Yedi tauna da züldür bu rezil istila...
Sayfa 149 - Mehmet Akif ErsoyKitabı okudu
"Bir müddet önce gazeteye, kimseyi aramıyorum, biri beni bulsun istiyorum diye ilan vermiştim. Sonra büyük bir hata yaptığımı anladım, çünkü kaybolduğum yere insanların ulaşması imkansız" diye başlıyordu mektup, "insan en azından kendisi için harekete geçmeli, öyle değil mi? Bulunmayı beklememeli. Başkalarına sorarsanız, okumuş akıllı bir adamım ama emin olun zamanın akışına akıl sır erdiremiyorum. Babamın son fotoğrafına bakıyorum mesela: Otuz beşinde bir adam. Onun kişisel tarihinde o yaştan ötesi yok. Ne yaparsa yapsın benden yedi yaş küçük; zaman aktıkça daha da küçülüyor ama elleri ayakları hiç küçülmüyor. Ve nasıl bakarsam bakayım o fotoğraftaki adamı daha yaşlı biriymiş gibi görüyorum. Yazdığım gibi işte efendim, zaman konusunda aklım çok karışık. Velhasıl hayat beklemiyor, beklemek gibi bir derdi de yok. Biz onu anlayana kadar gelip geçecek" diye de devam ediyordu.
Ve...
"Öncelikle fotoğrafınızı değil, kalbinizi görmek isterim. Aynı nedenle, mektubuma kendi fotoğrafımı eklemedim. Olur da kalbimi severseniz, elbet yüz yüze görüşürüz" diye sona eriyordu.
Sayfa 12 - Yapı Kredi Yayınları (İçler Dışlar Çarpımı)Kitabı okudu
Bu dediklerimi dağ taş duydu. Yedi iklim, dört köşe duydu, sen de duydun, öyle mi?
Sayfa 115Kitabı okuyor
