Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
okumak, oltayla balık avlamak gibidir. saatlerce hiçbir şey yakalamadan beklersiniz ve birden bir şey tutarsınız.
Yedinci Ağıt
Çağırma değil artık, çağırma değil, - taşan ses olarak doğsun çığlığın ; öylesine arık o kuş çığlığı gibi, mevsim onu havaya kaldırdığında, yükselen mevsim, unutup nerdeyse bir çelimsiz hayvan olduğunu onun, bir yürek değil yalnız, mavilikler içine fırlattığı, iç göklere.
Sayfa 27 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Duino Ağıtları Yedinci Ağıt
… kuş nerdeyse unutur ya
tedirgin bir şey olduğunu, baharın gönlü açık göğe fırlattığı bir yürek olmadığını sadece.
Sayfa 183Kitabı okudu
okumak, oltayla balık avlamak gibidir. saatlerce hiçbir şey yakalamadan beklersiniz ve birden bir şey tutarsınız.
Yedinci Ağıt
Hiçbir yerde olmaz dünya,sevdiklerim içimizde olmazsa.
İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yedinci Ağıt
“Dünyada her kasvetli değişimde böyle mirastan edilmiş yerler vardır,
ne geçmiş onlara aittir artık ne de henüz gelecek.
Zira en yakın gelecek de insanlara uzaktır.”
Sayfa 30 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Filmler Arasındaki Kare As'larım
- Filmler . Yönetmenleri
- 12 Öfkeli Adam . Sidney Lumet
- Akıl Oyunları . Ron Howard
- Alkatraz Kuşcusu . John Frankenheimer
227 syf.
·
Puan vermedi
Yarım asra yakın ömürde, yarım kalan bir sevda hikaye edilir Ağıtçı Kadın’ın ağzıyla.
~~Birinci yıl, “bugün” dedim.
İkinci yıl, “yarın” dedim.
Üçüncü yıl, “baharın” dedim.
Dördüncü yıl, “kışın” dedim.
Beşinci yıl, “uzakta” dedim.
Altıncı yıl, “bari rüyada görsem” dedim.
Yedinci yıl, “artık gelmez” dedim…
Diyerek; bir gün Heves Ali’nin çıkıp geleceğine inanarak beklemekle geçen elli yıl.
-Beklediği her gün için, hikayesi ile birlikte bir ölünün ardından ağıt yakıp elbisesinde bir sökük açan, açtığı sökükleri kalbine İşleyen Ağıtçı Kadın.
-Bir sesin rüyasına kapılıp “ Elli yıldır sefer halindeyim güya, bir adım bile gitmedim kendimden uzağa” diyerek; Konya’dan Bursa’ya, İstanbul’dan Erzurum’a, Arkanya’dan Erguvan’a şehir şehir dolaşan, okunan her salâ da, çalınan her türküde ölü de olsa Heves Ali’yi arayan Ağıtçı Kadın.
-Ucu kırık bir kalbin sesi ile; “ Ucunda ölüm var Heves Ali’im, ucunda elbette ölüm var. Gelmeyeceksen, elini son kez omzuma koymayaca, alnımı son kez öpüp yolculamayacaksan, bağışlanma dilemeyeceksen; adını aldığın Ali hakkına söyle bari: Sahiden sevdin mi beni?
…
Yazarın Aşıklar Bayramı’ndan sonra okuduğum ikinci romanı. Yine şaşırtmadı. Dilin yalınlığı, tasvirleri, akıcılığı ile gönlüme taht kuran bir Kemal Varol efsanesi diyorum. Şimdi sırada Babamın Bağlaması ile Yusuf’un hikayesine devam edeceğim
Ben büyük bir hüzünle okudum ama size keyifli okumalar . 
Kemal Varol
