Hicâzkar (@yegah38) Kitap Yorumları ve İncelemeleri

1946’da Nobel Edebiyat Ödülü’nü alan Hermann Hesse 20. yüzyılın en çok okunan yazarları arasında önemli bir isimdir. Yazarın Siddhartha, Demian, Bozkırkurdu gibi eserleri okuyucu tarafından oldukça ilgi gören kitapları başı çeker.yazar bu eserinde yalnızca kendi içsel düşüncelerini okuyucuya yansıtır. Burada esas düşünce kitabında isminde yer alan ağaçlar konusudur. Sıradan bir şekilde görmediği ağaçları bir de kendi gözüyle göstermek ister yazarımız. Ve şöyle bahseder ağaçlardan: “Tek başına duran ağaçlara daha da hayranım. Yalnız insanlar gibidir onlar. Şu ya da bu zaaftan ötürü sıvışıp giden münzeviler gibi değil, yalnızlaşmış büyük insanlar gibi, (…) Tapınaktır ağaçlar. Onlarla konuşmayı, onları dinlemeyi bilen hakikati öğrenir.” der. Çünkü Hesse için bir yerin imgesi ağaçlardır. Bu sebeple Kestane ağaçlarından, Şeftali ağacından, Ihlamur çiçeklerinden eski bir tanıdık eski bir dost gibi bahseder. Ağaçların kaybını ise bir dostun kaybı gibi görür. Kitabın tasarımı ise oldukça ilgi çekicidir. Satırların arasında bulunan ağaçlar, yapraklar, ormanlar okuyucuya sanki bir ormanın içerisinde dolaşıyormuş hissi veriyor. Bu bütünlük yazı ile birleştiğinde ise altı çizilecek birkaç satır ve uzun uzun bakılacak bir tasarım ortaya çıkıyor. Ağaçlarla bütünleşen ve kendi imgesi ağaç olanlar için okunası bir eser.

AğaçlarHermann Hesse · Kolektif Kitap · 20193,671 okunma

Reklam

Hicâzkar

@yegah38·

1yıl

134 syf.

· Kitabı okudu

·

Puan vermedi

Sait Faik Abasıyanık kitaplarını hiç okumamış olanlar için güzel bir başlangıç kitabı.Son kuşlar, on dokuz öyküden oluşan bir rüzgâr gibi. Yazılarında adaların rüzgârını taşıyan Sait Faik bu rüzgârda, kızgınlıklarını, kırgınlıklarını, insanları insan olmayanları, kır kahvelerini, pişmanlıkları, aklı, Mercan Ustayı, ıstakoz ağlarını, nahiye müdürünü, İmrozlu çırakları öykülerinin rüzgârına katıyor ve okuyucularına sunuyor. Ama hepsinden önce şunun için yazıyor: “Yazmasam deli olacaktım.” Öykülerin sonunda Bedri Rahmi Eyüpoğlu’nun da bir yazısı yer alıyor. Sait gelince aklıma ‘çakıl taşları’ geliyor diyor. Her bir çakıl taşı benzersiz olduğundan herhalde…

Son KuşlarSait Faik Abasıyanık · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201913,7bin okunma

Hicâzkar

@yegah38·

1yıl

240 syf.

· Kitabı okudu

·

Puan vermedi

Ölümü Öldüren Kitap..

Ölümü ölü cümlelerden arındırarak yazmak. İnsan için en zor şeylerden heralde bilmediğini, yaşamadığını anlamaya ve anlatmaya çalışmak.Ve ölümün,ölüm yazdıklarının seni yanıltma ihtimalini de katarak satırları dokunmak. Ölümü hatrına getirmeyen bir insan; Rüya. Ölümü yazmaya çalışan bir insan; Yazar. Ölümü yaşayan bir insan: Yaşar. Yazar kendinin Rüyasında bir Rüya karakteriyle özdeşleştirmiş kendini.

Öldüğüm GünSenai Demirci · Timaş Yayınları · 2012348 okunma