Sonra, sanki bir saatte yelkovan, akrep, zemberek, pandül, mil hakikaten yokmuş ve hakikaten zaman dediğimiz şey, saat, dakika, saniye ve sâliseye ayrılmazmış gibi bu şube müdürlüklerinin adlarıyla alay ettiler.
Sayfa 13 - Hayri İrdal
Güneş saklar kendini günden, kaçar köşe bucak
Durur sanki saatler, kavuşamaz akreple yelkovan
Doğum da, ölüm de, sevinç de, acı da
insanı var eden sancılardır
Hükmüm kalem tutmakla, infazım şiirimle yazıldı
Sakın unutma sevdiğim
yaprakları olmayan tek ağaç vardır
o da bedenin sallandığı darağıcıdır!
Sevgili Dost,
Horoz geceyi severse, bir daha ötmez. Su bulutu severse, inmez toprağa. Arabayi severse at, yokuştan ürkmez. Akrebi severse yelkovan, vay o zamana!
Kafesi severse kuş, gökler boşalır. Uçmayi severse timsah, sürünür gözyasları. Güneşi severse buz, ne hirler cosar. Denizi severse nehir, tırmanır daği.
Doktoru severse hasta. atesi düşmez. Külü severse ates. vanmaz bir daha. Kuması severse terzi, makasi kesmez. İğneyi severse iplik, korkar kopmaya.
Kuzuyu severse kurt, şaşırır kalır. Ağaci severse yaprak, küfreder sonbahara. Çiçeği severse vazo, çatlar, kirılır. Beyazi severse kömür, saplanır kara.
Kolları severse ud, sarkisi bitmez. Yolu severse şoför görmez durağı. Sözü severse dudak, susmayı bilmez. Uykuyu severse hırsız, düşer çuvalı.
Topaci severse ip, siki sarilir. Fitili severse bom- ha patlamaz daha. Rüzgâri severse yelken, nefesi san Nefesi severse ney, başlar yanmaya.
Köleyi severse efendi, kırbacı düşer. Kirbaci se verse köle, düsman azada. Ormani severse aslan, kafe si dişler. Isigi severse göz, utanır yumulmaya.
Defi severse ayı, burnuna kanca takılır. Küfü se verse ekmek, mevleder kararmaya. Pası severse demir an gelir ufalanır. Zili severse saat, can atar kurulmaya.
Sevgili Dost,
Su günlerde herkes seni sevdiğini söylüyor şu günlerde herkes şımartıyor seni. O halde kulak ver "Efendin seni sevdidi ve şımartıldı zaman daha az mı kölesin? Vay kölenin haline! Efendin seni simartiyor;o halde yakında kamçılayacaktır," diyen Pascal'a.
•
Saatlere baktıkça kırılıyor yelkovan
Umutlar sofrasında tüketildim bir pula
•
Seni sevmek öyle güzel ki, bir gökkusagi gibi.
Çiçekli kir bahçesinde hissederim kendimi.
Kosarken senile yesil imenter arasinda senin gülüsün getirir bana ilkbahari ve güllerin en
güzeli senin adin, sen günesin altin sarist isig benim gönül bahçemin tomurcuk ciçegi, islak
caddelerin yollarina yansiyan renkli görsellik ve bir yelkovan saatleri tasiyan ben ise kadrani etrafinda dönen bir pervane gibi...
Akrep ve yelkovan, uğursuz bir süratle evvele doğru işliyorlardı. Hangisi geçmiş zamanın hangi kısmına kaptırmıştı gönlünü bilmem, akrepten şüphelendim.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Sonra bi' şarkı çalar
"Kurtuldum" dediğin anda bi' öpücük kondurur
Yelkovan akrebi durdurur
Cennetten cehenneme bitmez bi' yolculuk
Sеvişmeler duygusuz
Sevişmеk değilmiş bizimki kesin
Unuttum neydi mutluluk?
Yalnızlık bayadır metresim
Yandım, söndüm; bütün sözlerden döndüm
Güzel gözlerde öldüm
Çıkmaz boktan bu hayatım kördüğüm
Nefes alan her şey, yelkovan ile akrep intizamını takip ederek ölüyordu, ölecekti.
.. ruhun kaderi değişir yelkovan ilerler, tragedya başlar…
Sayfa 81Kitabı okudu
Çok Tuhaf Ama;(!)
Bu gece rüyamda seni gördüm(!); birlikte Özgürlük ve Halkların Eşitliğindeki Sevda için Eylem afişlerini hazırlamıştık.. Sen düzensizliklere baş kaldırmış ben Yoldaşın olmuştum. ✌️🕊️
Sonra mı Kokun ve sarılışın halen taptaze ve sıcacık ve de Özlem doluydu… Güzelliğin karşısında hiç umudum yokken “Seni Seviyorum“ deyişin yürek kulağımda çınlamaktadır..!
Kimsin! Neredesin! (?)
Seni beklemekteyim....
Ne bir martı
Ne bir yelkovan kuşu...
Kimse sormaz halimi
Yelkensiz direksiz,
Okyanusta yapayalnız bir tekneyim
Ne bir ada var çıkacağım uzakta
Nede beni görebilecek bir gemi
Bir başıma kimsesiz
Seni beklemekteyim!...
Sayfa 23Kitabı okudu
Bilmez Miyim Hiç...
Bilmez miyim hiç bütün bu sözler ne der ona
Bu sözler ve bu sözlerin içinde çırpınan uzaklıklar
Dolaşıyorum bir başıma, ortalıkta kimsecikler yok
Kıyılar da bomboş, kır yolları da
Soluğumu duyuyorum ara sıra, bir onu duyuyorum
Duymuyorum belki de, biliyorum yalnızca
Ayaklarımın altında yaban naneleri, kekikler
Yol kenarında bir kapı, tahta
Peki,
GÜN OLUR
Gün olur, alır başımı giderim,
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
Şu ada senin, bu ada benim,
Yelkovan kuşlarının peşi sıra.
Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle çıkar duman topraktan.
Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telaş!...
Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur başıma kadar güneş;
Gün olur, deli gibi...
zaman, bir akrep ve yelkovan dansı
Bir düşün içinde düş,
hiçliğin kalbinde bir yankı,
sesler ve sessizlik iç içe.
Gölgede parıldayan güneş,
anlamını yitiren sözcükler,
kelimelerin labirentinde kaybolmuş anlamlar,
ve aralarında dolaşan,
sessiz çığlıklar,
duyulmayan fısıltılar.