Ahh.. Nasıl başlasam, nasıl anlatsam onu size?.. Nazım'a sempati duyup da ilk üç sayfada ağlamamak olanaksız. Vera bu kitapta özetle şunları söylüyor: "Nazım; seninle dünyayı gezdim fakat Anadolu'ya gidemedim. Sen ülkenle barışmayı ölümünden sonraya erteledin ve bana vasiyet ettin 'Anadolu'ya İstanbul'a git, hatta ses kaydımı da götür.' diye.. Gittim Anadolu'ya, İstanbul'a.. Sultan Ahmet'te fotoğraf çektirdim.. Soludum Anadolu'yu.. Yani Nazım, ne dediysen yaptım ölümünden sonra. Rahat uyu.. Seni seviyorum.."
