Ilk defa böyle tersine dönen karakterli bir kitap okuyorum. Sanki yazar kendi yarattığı karakter ile kavga döğüş yapıyor.
Faris zengin, şımarık, aşırı derecede burnu havalarda ve herkesi küçümseyen bir kişiliktir. Hayati boyunca hiç aşkı düşünmemiş ve yaşamamış, bu dünyada yeri olmadığını düşünen ve mutsuz bir insan. Taaki Berfü hayatına girene kadar, ama yine herşeyi berbat etttiği için, hayatına son vermek ister. (Başardımı anlayamadım).
Roller bu noktadan sonra değişir. Yazarımız mürekkebinden, Faris gibi hastalıklı bir zihin yaratmış ve bu karakterle yer değiştirmeye karar veriyor. Faris yazar, Yazar ise Faris' in yerine geçiyor. Faris yazara zarar vermek adına, içindeki öfkeyi yazar olarak kullanmaya devam ediyor. Yazarın yer değiştirme teklifindeki asıl amaç, yaratmış olduğu karakter Faris' e elindekilerinin değerini, kıymetini bilmesini göstermektiir.
Kitap bana karma karmaşıkmis gibi gelse de, kitabın sonuna yazarın Fares' e yazdığı mektupta aslında biz bütün insanlığa gerçekten çok güzel dersler veriyor. Yani kitabın ortalarına çok bir şey kavrayamasam, son sayfaları gerçekten çok etkiledi beni.
Kafa karıştıran bir kitap, açıkçası okurken beynim yoruldu ama okurken hep düşündüren bir kitap.