“Biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız
Yeni bir dil olacak yarın.”
Kolumu sallıyorum yürürken, kötüysem yüzümü buruşturuyorum
Çok eski bir yerimdeyim, çürüyen bir yerimden geliyorum
Öldüklerimi sayıyorum, yeniden doğduklarımı
Anlıyorum, ama yepyeni anlıyorum bıktığımı
Evlerde, köşebaşlarında değişmek diyorlar buna
Değişmek..
Kendimi saymazsam — hem niye sayacakmışım kendimi —
Çünkü herkese bağlı, çünkü bir yığın ölüden gelen kendimi
Konuşmak? konuşuyorum, alışmak? evet alışıyorum da
Süresiz, dıştan ve yaşamsız resimler gibi
Ölmek mi diyoruz, susturun ölümleri..
Sana her zaman söylüyorum senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa.
“Gitmek
Durmadan gitmek
Ne ölümünü bilsinler ne yaşadığını”
“Ne kadar büyük olursa olsun umudum
Zorunluktur umutsuzluk da bir parça.”
Yerçekimli Karanfil
Biliyor musun?
Az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var..
Sayfa 103Kitabı okuyor
“Diyorum, bir şeye karşı komaktır günümüzde aşk;
Birleşip salıverelim iki tek gölgeyi.”
Sayfa 52Kitabı okuyor
“Sende ki bir şey
Benim gözlerim”
Sayfa 51Kitabı okuyor