"Yeryüzü dediğin bir koca mabed. Geldik bu mabede maksat ibadet. Üç günlük dünya için gayret üstüne gayret, ebedi bir yaşam için gayret yok hayret...
Ezanlar ederken secdeye davet, hep yarın diyorsun oysa kim bilir;
O yarın belki kıyamet."
Necip Fazıl Kısakürek
Küçük adam, kendisine her söylenene, ne öğretilirse ona inanan, nereye çekilirse oraya giden insandır. Bu insanın etkin bir konum alması, kurtulması, onun bilinçlenmesine bağlıdır. Kısaca bu «küçük adam», bu «sıradan insan» bilinçlenip kendi kendini yönetmedikçe, kendi alınyazısını kendisi çizmedikçe «küçük adam» olarak kalacak, yeryüzü diktatörlerden, sömürgenlerden kurtulmayacaktır. İnsanlığın kurtuluşu büyük adamların değil, küçük adamların, açıkcası kitlelerin kendi elindedir.
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim
Yeryüzü gibidir toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibisin bazen .
İşte yeniden dünyadayız, dünyada bayağılıklarla pisliklerle yan yana dünyadayız
Bir sudaki balıklara bakıyor balıklara gözlerimizi çıkarıp veriyoruz
Bizim verilmeyecek hiçbir şeyimiz yok
Bütün yataklarında doğrulan kadınlar güneşe karşı pencerelerini korkarak açarlar
Kadınların hepsi sabahları kendilerini sevmemizin imkansız olduğunu bilirler