Bu bastırılmış öfke, patlamayaçağından, durmadan dönüp durur ve bizzat ezilenleri harap eder. Bu öfkeden kurtulmak için sonunda birbirlerini katleder; kabileler gerçek düşmana karşı koyamadıklarından birbirleriyle savaşır - üstelik kabileler arasındaki bu düşmanlıkları körükleme konusunda sömürge politikasına güvenebilirsiniz, kardeşine bıçak çeken kişi, ortak aşağılanmalarının nefretlik imgesini sonsuza dek yok ettiğine inanır.
Ama günahı ödeyen bu kurbanlar onların kana susamışlıklarını yatıştırmaz, makineli tüfeklerin üstüne yürümelerini önlemenin tek yolu bizim işbirlikçilerimiz olmalarıdır: reddettikleri insanlıkdışılaşma süreci tam da onların inisiyatifiyle hızlanacaktır.
Sayfa 27 - Versus
Küçük hırsızlıkları henüz örgütlenmemiş bir direnişin başlangıcına işaret eder.
Sayfa 26 - Versus
Bu katliam nereye kadar ?
Bu kadar liberal ve bu kadar insancıl olan, kültürel aşkını abartılı bir özentiye vardıran sizler, sömürgelerimiz olduğunu ve bu sömürgelerde sizin adınıza insanların katledildiğini unutmuş gibi yapıyorsunuz.
Sayfa 22 - Versus
Haydi savaşalım. Başka silahımız yoksa bile, bıçağın sabrı yeter.
Avrupalılar, bu kitabı açın, içinde bakın. Karanlık birkaç adım attıktan sonra bir ateş çevresinde toplanmış yabancıları göreceksiniz; yaklaşın ve onların dinleyin. Sizin acentelerinize ve buraları koruyan paralı askerlere layık gördükleri yazıyı tartışıyorlar.
Belki sizi görecekler ama seslerini bile alçaltmadan aralarında konuşmaya devam edecekler.
Kayıtsızlıkları sizin can evinizden vurur: Onların babaları, gölgelerde yaşayan o yaratıklar, sizin yarattıklarınız , ölü canladı: onlara ışık veren sizdiniz, onlar yalnızca size hitap ederlerdi ama siz bu zombilere cevap vermeye tenezzül etmediniz.
Onların oğulları sizi görmezden geliyor, onları ısıtan ve aydınlatan ateş size ait değil. Siz, saygılı bir mesafeyle duran siz, kendinizi kaçak, geceye özgü, işi bitmiş hissedeceksiniz.
Şimdi sıra sizde. Bir başka şafağın doğacağı bu karanlıklarda artık zombi sizsiniz.
Sayfa 21 - Versus
Sömürgecinin tek bir çaresi var : gücü yetebiliyorsa şiddet.
Yerlinin tek bir seçeneği var: ya kölelik ya egemenlik.
Sayfa 20 - Versus
Gerçek kültür devrimdir, yani demir tadında dövülür.
Sayfa 20 - Versus
Köylüler çıplak baskıya çok aşınadır...
Köylülük zafere ulaşırsa ulusal devrim sosyalist olacaktıktır; hareket geçmişken durdurulursa, sömürge burjuvazisi iktidarı devralırsa, yeni devlet biçimsel egemenliğine rağmen, emperyalistlerin elinde kalır.
Sayfa 19 - Versus
Yüreğinizde sizden altta olan insanlara karşı yer yoksa, Tanrı'nın evinde de sizin için yer yok.
Sayfa 171Kitabı okudu
Sömürgecilik ne düşünen bir makine ne de muhakeme yeteneği olan bir bedendir. Sömürgecilik çıplak şiddettir ve ancak daha büyük bir şiddetle karşılaştığında boyun eğer.
Sayfa 66Kitabı okudu
Sömürge halkının öğrendiği ilk şey, kendi yerini bilmesi ve sınırları aşmamasıdır. Bu nedenle sömürge halkının hayalleri her zaman kaslarla ilgilidir: eylem hayalleri, saldırgan hayaller.
Önümüzdeki en büyük görev, ülkemizde neler olduğunu kavramaktır. Kahraman veya herhangi bir türde lider aramamalıyız. İnsanları uyandırmalı, zihinlerini geliştirmeli, onları donanımlı hale getirmeli, çeşitlendirmeli ve gerçek bir insan haline getirmeliyiz.
"Bizler melek değiliz.Ama hiç değilse vicdan azabı duyuyoruz!"
Sömürgecinin tek bir çaresi var: gücü yetebiliyorsa şiddet. Yerlinin tek bir seçeneği var: ya kölelik ya egemenlik!
“Kimsenin elleri temiz değil,masum seyirciler yok. Hepimiz ellerimizi toprağımızın bataklıklarında ve beyinlerimizin korkunç boşluğunda kirletme sürecindeyiz. Kenara çekilip seyredenler ya korkaktir ya da hain.”
Tek parti, burjuva diktatörlüğünün modern biçimidir. Vicdansız, her açıdan klinik.