İngiliz azametinin haşmetli silahlarının, donanmasının korktuğu bu silahsız ve mağlup Türk milleti ne korkunç ve büyük milletmiş!
Sayfa 68Kitabı okudu
İnsanları en korkak, en mazbut itiyat esaretlerine, ocaklara, köşelere bağlayan kadın gözleri bazen ta cehenneme götürüyor.
Sayfa 58Kitabı okudu
Meşale gibi, oyuncak gibi düşünülmeden başlanılan şeylerin çok derin bir manası doğuyordu. İkisi karşı karşıya oturdukları zaman birbirlerine bakmadan görüyor, birbirlerini hissediyorlardı.
Sayfa 54Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Onun susması bütün derini esrarını, ıstıraplarını gözümüzde büyütmüş, kalbimizi karıştıran bir sır ezası vermişti.
Sayfa 44Kitabı okudu
Minarelerin üstünde iki siyah teyyare dolaşıyordu. Fakat halkın duyduğu şey ölümden kuvvetliydi. Kimse ne başını kaldırdı ne alakadar oldu.
Sayfa 43Kitabı okudu
Fakat bu beyaz ve ezeli meydanı bütün bir milletin gözyaşıyla hiçbir mutantan alay, hiçbir Bizans ve Osmanlı ihtişamı takdis etmedi. Yeni Türkiye'yi doğuran esrarlı ve ilahi ruh mu bu merasimi millete öğretti? Yoksa İzmir'in zümrüt yamaçları, altın meyveleri, bal akan bağları üzerinden geçen kan ve ıstırap kasırgası mı burada tekerrür ediyor ?
Sayfa 43Kitabı okudu
Hamal ile genç münevverin, Karagümrüklü işçi, İstanbullu kadınla yüksek ökçelı süslü kadının, omuz omza, yüz yüze geldiği bir gündü.
Sayfa 39Kitabı okudu
Çünkü hayat bana en korkak adamların iddia ile cesaretten bahsedenler olduğunu öğretti.
Sayfa 24Kitabı okudu
Derin bir uçurumun üzerine gerilmiş ipte, birbirimize doğru yürümeye çalışmıştık. Aynı ipin üstedekilerin birbirini sevmekten başka şansları yoktur. Birbirimizin gözlerinin içine bakarak korkuyorduk. Güvenli kovuklarında saklanan sevgilileri kıskanıyorduk.
Sayfa 65Kitabı okudu
Çünkü iyi bilirsiniz ki iyi elden çıkmış ütopya, gelecek bile değil, bir zamansızlıktır. Zamanın dışındalıktır. Onlar diye bir şey var ve onlar şimdikini seviyorlar. Şimdiki Zaman dolup da boşalmış bir hiçliktir, dahası soysuzdur, gelecek bütün ümitsizlerin, geçmişse kaybedenlerin.
Sayfa 31Kitabı okudu
Kelimelerin de kibarı, kabası, açılışı, cakalısı, soğuğu, sıcağı vardı. Kelimelerinde öfkesi fırtınadan da beter ederdi adamı. Tatlısı, yumuşacık uykulardan da lezzetliydi, ekşisi keskin sirkeden de beter. Hele korku. Korku kelimelerle büyür, kalplere girer , kelimenin şeklini alarak yüreğin içinde kıvrılır yatardı. Bazen canı istedi mi kana karışır, bütün vücudu dolaşarak bağırsaklara iner, mesaneyi şişirir ama dışarı atılamazdı.
Sayfa 28Kitabı okudu
İnsan olmak demek kuşku duymak ama yine de yoluna devam etmek demektir.
Sayfa 194Kitabı okudu
Hepimiz kendi kaderimizin efendisiyiz. Aynı yanlışları kolayca tekrarlayabiliriz. Hayatın büyük bir cömertlikle bize sunduğu ve çok arzuladığımız her şeyden kolayca kaçabiliriz.
Sayfa 173Kitabı okudu
Yaptığı yanlışın bedelini ödemek zorundaydı; o bedel de , Aşk onun yeniden bir hocaya dönüştüğüne inanıncaya kadar, şehirlerin en acımasızını -yalnızlığı- içmekti. Ancak o zaman kendi eliyle yaraladığı Aşk onu yeniden özgürlüğe kavuşturacak ve sonunda ruheşini ona gösterecekti.
Sayfa 172Kitabı okudu