1929 yılında Öksüzler Treni adı verilen ve Amerika'da ki kimsesiz çocuklara bir aile kazandırmak adına, Çocuk Esirgeme Kurumu tarafından başlatılan bir proje olarak hayata geçmiştir. Çocuklar bu trene bindirilip; yeni ailelerine kavuşturulmak üzere her istasyonda görücüye çıkartılmak üzere yolculuğa başlamışlardı...
1929 yılın da bu trende bulunan Vivian'in hayatının, 2011 de kendi gibi yetim olan Molly ile nasıl kesiştiğini, koruyucu aile ve toplumun onlara bakış açısını okuyacaksınız...
Çocukların yaşadığı duygusal çöküntüyü, sahipsizliği, toplumun onlara bakış açısını yazar sade, akıcı ve duygusal bir dil ile okuyucularına aktarmayı başarmış. Okurken kendinizi, Vivian'ın yerine koyup duygulanacağınız dan emin olabilirsiniz...
Korkuları olan bu çocuklar; dövülüp, kötü muamele gören, tacize uğrayıp ayakta kalmak için çırpınışları ile birlikte kendi ailelerinden kalan son hatıralarına sımsıkı sarılıp; kendilerin de eksik olan aidiyet duygusunu geliştirmek, değer görmek ve kişiliklerini koruyabilmek adına maruz kaldıkları duygusal baskıya, duygulanarak şahit olacaksınız...
O dönem de çocuklara uygulanan şiddet maalesef günümüze kadar artarak gelmeyi başarmış. Bu ise insanın şiddete ne kadar meyilli olduğunu gösterirken, bunun eğitim seviyesi veya gelişmişlikle ilgisinin olmadığını yazar Molly'nin hayatı ile gözler önüne sermiş...
