İnsan,bunca güzel olunca,melek soylu,melek yüzlü,melek huylu olunca insanlar onu iflah etmezler........
Kaçamıyordu kimseden,kendini yitirip gitmişti.Karmakarışık bir söz kalabalığının içinde sarsak sarsak,kendinden geçmiş dolanıp duruyordu.
Şu dünyada sarılacak bir canlı, bir dal arıyordu.
" Kadınları çocuklara öldürtürler..."
Sayfa 72 - YkyKitabı okudu
Uzaklarda bir bulut bu yana savruluyor, gölgesi bataklık yerini yalayıp Dumlu üstüne kayıp gidiyordu.
Kendisi burada,bir kabuk gibi,yüreği düşüncesi bambaşka bir yerde öyle bomboş dolaşıyordu ortalıkta.
Sabaha kadar bir köşede büzüldü kaldı.Hiç uyuyamadı.Ömründe ilk olarak uyumuyordu.
İnsanın,böyle hiç konuşmayan bir arkadaşı olması,bıkmadan usanmadan da onu dinlemesi ne iyi.