İnsan varsa cehalet var. İnsan varsa aşk var. Cehalet varsa aşk yok. Aşk varsa insan var. Cehalet varsa hem hüzün hem mutluluk var. Aşk varsa sadece mutluluk. Aşkın doğurduğu mutluluğun adı hüzündür. O yüzden aşk varsa sadece mutluluk var. Cehaletin var kıldığı mutlulukla aşkın var kıldığı mutluluk farklı olgular. Aşk mutluluk, cehalet mutluluk. Kelimeler aynı. Ancak birini okurken dudaklarda tebessüm, diğerini okurken kalpte sızı. Hazin bir hikâyeden, derin bir felsefe çıkar mı? Cehaletin olduğu yerde felsefenin eli kolu bağlıdır, aşkın olduğu yerde de. Yine aynı olgu, ancak farklı tepkiler veriyor vücut. Hepsi incecik bir çizginin etrafında. Çizgi geçilirse, "Yılanı Öldürseler, Yılanı Öldürseler" der insanoğlu. Aşk olsun da, cehalet olmasın.
Kitabı incelemek yerine konuyu inceledim ama...