Sen Tanrının ruhumdan üfledim dediği cansın. Sen insansın. İsim ve sıfatların kemal mahalisin. Seni dürseler Kuran'sın, kainatın özü ve özetisin. Hep seni anlatır dağlar, ağaçlar, okyanuslar... Aşkla yoğurmuş toprağını ulu Zat. Eşin ve benzerin yok şu alemde. Her halinle biriciksin. Özelsin. Birlik dükkânının en nadide incisisin. Adem, Havva, Şit, Nuh, İdris... Hepsi sensin. Varlığınla alemi şereflendirensin. Bilinç katmanlarında gezensin. Unutansın, hatırlayan; düşensin, kalkan. Katresin deryadasın ve böylece deryasın. Bütün ilimler sende toplanmış. Göz bebeğisin alemin. Yıldız tozu olmaktan da öte, sevgiyle harmanlanmışsın. Dinin, mezhebin, meşrebin hep aşk senin. Hikmet ve aşk sarkacında gezinensin. Hepsi sensin, her ne kadar hiç olsan da...
Uzaktaki 🔥
Seni orada hissedebiliyorum,
Yıldızlara fısıldayan bir melodi de,
Ruhumun sarhoşluğunda…
Uzanıp tutmak istiyorum,
Ellerim yıldız tozu içinde kayboluyor,
Sen, geceyi aydınlatan o uzak ışık gibisin.
Sonsuz zevkimsin,
Arzularımın ateşini yaktın,
Alevler arasında kayboluyorum,
Gökyüzüne savrulan bir kıvılcım gibi,
Sonsuzluğa düşen bir yaprak gibi…
Geri dönmek istemediğim dünyalara götürüyorsun,
Zaman burada sessizce soluk alıyor,
Ay ışığı gibi tenine dokunmak,
Bir rüzgarın sırrını çözmek kadar büyülü…
Gecenin içine yayılan yasemin kokusu gibi,
İçime çektiğim her nefeste sen varsın…
Öpücüklerin tatlı günahım,
Tenin sığınağım,
Seninle bir günde tüm mevsimleri,
Bir mevsimde tüm yılları yaşamak,
Sadece bir öpücükle…
