Yıldızların Uzaklığına Övgü
...
Kargaşa.
Ve kolayca yıkılan inançlarım benim,
Benim en sağlam, en dağınık ellerim.
Sabahı nasıl tetikte bekliyorum,
Şafakla damar damara seviştiğini görmek için bilgeliğin.
Ve onarıyorum nasıl hızla kendi gücümü.
Nasıl bir soylu boşluğa çılgınca kanayorum.
Ey yangınlar artığı!
Her yangından arta kalan bir şey,
Her yangından arta kalan gerçek şey
Çoğalt beni.
İsmet Özel
Yıldızların Uzaklığına Övgü
Kargaşa.Anılacak günlerim olmadı mı benim? Ayaklarımın korkusuzca çiçeklendiği,silâhıma yapışıp sabahın serinliğini beklediğim,kuzey gemileriyle sağır olduğum günler,sepet örmeyi unuttuğum günler olmadı mı?
Sayfa 36
Anılacak günlerim olmadı mı benim?
Ayaklarımın korkusuzca çiçeklendiği...
İsmet Özel / Yıldızların Uzaklığına Övgü
Yıldızların Uzaklığına Övgü
Ey yangınlar artığı! Her yangından arta kalan bir şey, her yangından arta kalan gerçek şey
çoğalt beni.
Sayfa 37Kitabı okudu
Kargaşa.
Ve kolayca yıkılan inançlarım benim,
Benim en sağlam ve dağınık ellerim.
İsmet Özel / Yıldızların Uzaklığına Övgü
Yıldızların Uzaklığına Övgü
Kargaşa. Anılacak günlerim olmadı mı benim? Ayaklarımın korkusuzca çiçeklendiği, silâhıma yapışıp sabahın serinliğini beklediğim, kuzey gemileriyle sağır olduğum günler, sepet örmeyi unuttuğum günler olmadı mı? Ey geceyi ve kahverengi bir düzeni taşıyan ellerim! Yüzümün uğultusuyla şaşırtın beni. O karanlık ormanı yangına vurun. Çünkü ben de kaçarken ardımda kalanları yakıyorum. Ama iyi biliyorum yıldızları, ama yıldızların tanrıların da üstünde parladıklarını, anılacak günlerimin gitgide yokolduğunu biliyorum.
Kargaşa. Ve kolayca yıkılan inançlarım benim, benim en sağlam, en dağınık ellerim. Sabahı nasıl tetikte bekliyorum. Şafakla damar damara seviştiğini görmek için bilgeliğin. Ve onarıyorum nasıl hızla kendi gücümü. Nasıl bir soylu boşluğa çılgınca kanayorum. Ey yangınlar artığı! Her yangından arta kalan bir şey, her yangından arta kalan gerçek şey
çoğalt beni.
Sayfa 37 - Tiyo YayınlarıKitabı okudu
Yıldızların Uzaklığına Övgü
Kargaşa. Anılacak günlerim olmadı mı benim? Ayaklarımın korkusuzca çiçeklendiği, silahıma yapışıp sabahın serinliğini beklediğim, kuzey gemileriyle sağır olduğum günler, sepet örmeyi unuttuğum günler olmadı mı? Ey geceyi ve kahverengi bir düzeni taşıyan ellerim! Yüzümün uğultusuyla şaşırtın beni. O karanlık ormanı yangına vurun. Çünkü ben de kaçarken ardımda kalanları yakıyorum. Ama iyi biliyorum yıldızları, ama yıldızların tanrıların da üstünde parladıklarını, anılacak günlerimin gitgide yokolduğunu biliyorum.
Kargaşa. Ve kolayca yıkılan inançlarım benim, benim en sağlam, en dağınık ellerim. Sabahı nasıl tetikte bekliyorum. Şafakla damar damara seviştiğini görmek için bilgeliğin. Ve onarıyorum nasıl hızla kendi gücümü. Nasıl bir soylu boşluğa çılgınca kanayorum. Ey yangınlar artığı! Her yangından arta kalan bir şey, her yangından arta kalan gerçek şey
çoğalt beni.
İsmet Özel
Yıldızların Uzaklığına Övgü
O karanlık ormanı yangına vurun. Çünkü ben de kaçarken ardımda kalanları yakıyorum. Ama çok iyi biliyorum yıldızları, ama yıldızların tanrıların da üstünde parladıklarını, anılacak günlerimin gitgide yokolduğunu biliyorum.
Kargaşa.
Ve kolayca yıkılan inançlarım benim,
benim en sağlam ve dağınık ellerim.
İsmet Özel / Yıldızların Uzaklığına Övgü
Yıldızların Uzaklığına Övgü
Ey geceyi ve kahverengi bir düzeni taşıyan ellerim! Yüzümün uğultusuyla şaşırtın beni. O karanlık ormanı yangına vurun. Çünkü ben de kaçarken ardımda kalanları yakıyorum. Ama iyi biliyorum yıldızları, ama yıldızların tanrıların da üstünde parladıklarını, anılacak günlerimin gitgide yokolduğunu biliyorum.