Dallar çstırdıyordu şimdi, yapraklar hışırdıyordu. Sanki kabuğu çıtır çıtır kırıyor da öyle çıkıyordu ay. Temiz, tertemiz bir ay. Bütün kötülüklerinden sıyrılmış güzel bir orospu gibi bu ay. Yeryüzünün umut ışıklarına susadığını biliyor gibi, sevdalı gibi bu ay. Gökyüzünün bir ucuna yapıştırılmış tatlı bir yanak bu ay. Yeryüzü, her şey, serpelenen bu beyazlığın altında bir şeylerin eksikliğini duyuyordu.