Daha bizi soracak olursan
Burada her şey hiç bilmediğin gibi.
Ne mene şey şairlik,
dil'le deşilen yara ne acı,
ama yaralar da iyileşir inan,
belki bir dize kalıcı...
Yanalım,
bize düşen yanmaktır.
Kıvılcımlar sıçramasın;
yan şair yan
belki tutuşur dünya senin ahından!
y
a
n
a
l
ı
m: Bize düşen yanmaktır...
/Düş ölür,sevda düşer;
bize düşen yazmaktır!/
Sayfa 47
(Kalbimde hazan;
ve şairdir elbet
sözcüklere rus ruleti oytatıp yazan!)
Dışarıda üşüyen bir Haziran .
Kanımda nikotin cehennemi;
Kısa kibrit,uzun duman;
Yaan! Yine yan. Yine yaaaan!
Yan ki yangınlar bile yansın;
haklıdır içindeki abdal bırak ağlasın...
AŞK BİZE KÜSTÜ
Biz bu kentlere sığdık da,
bu kentler bize sığmadı Asiya;
ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında;
arttıkça yalnız, sustukça silik...
Ay ışığı gölgeleri büyüttü,
son kuşlar da vuruldular dağlarda.
Yakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerin;
çağın vebalı gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnızlık.
Yılmaz odabaşı
