Orwell ve 1984 üzerine.
GEORGE ORWELL
“Rusya ve Stalin’i eleştirebilmek entelektüel dürüstlük testidir. Edebiyatçı bir entelektüele göre gerçekten tehlikeli olan tek şey budur.” * diyen Orwell açıkça görüşlerini ifade ediyordu. Orwell ve 1984’ün tüm kapitalist ülkelerde eğitim müfredatlarına, en çok satanlara, mutlaka okunması gereken 10 kitap listelerine birden girmesi
Uzun bir aradan sonra yorucu bir kitaba daha denk geldim. Bilirim acımak ile merhamet farklı şeyler. Her ikisini de yaşayacağım. Öfkeleneceğim, yine içim cayır cayır yanacak. Vicdanım kaldırmayacak ama okuyacağım. Yine de onun yaşadıklarını yaşamaya çalışacağım. Bir gün onun yaşadıklarına benzer şeyleri yaşamayacağım ne malum ya da yaşamış, yaşayacak olan birine denk gelmem. Hayatta yüzleşmekten kaçtığımız için kaybediyoruz, kaybettiriyoruz. Yine üzerine gideceğim. Uzun yıllar kitap okumama engel olan (kurgu veya gerçek) ortak olduğum ıstıraba yenik düşerek yüzleşmekten kaçınmamdandı. İnanır mısınız ben kitap okumaya gerçek manada geçen sene bu zamanlarda başladım. Yüzleşmekten kaçmamayı başarabildiğim vakit, kitap bitirebilmeyi de başarabildim.
... Öyle derin yaralarım var ki geçmişimde. Ben her gün acılar içinde yaşıyorum. Ruhumla bir bütün olmuşçasına sanki her gün daha da derine gömülüyorum. Hangi tarafından tutarsam tutayım, yine geçmişe yeniliyorum. Bir saplantı mıdır bu? Ya da artık benden bir parça mı? Benden istediği ne, hiç bilmiyorum. Kaybediyorum, her şeyi, en çokta kendimi. Ruhumu şeytana satmak istiyorum. Sadece o ne derse onu yapmak istiyorum. Bu ağır yükten kurtulmak istiyorum. O kadar derinde saklıyım ki, oraya inmeye cesareti olan yok.
...
Kimse benim gibi değil! Olmayanı arıyorum. Yalan, her şey yalan işte, biliyorum. Her şey yalan olmak için var olmuş sanki. Ya da yalanların ve yalancıların toplanma kampı burası. Hiç kimse beni sevmiyor aslında. Herkesin nefret ettiğiyim. Ya benim nefret ettiklerim? Ya her defasında nefretime yenildiklerim? Günler gibi, nefret tohumları ekiyorum toprağıma. Herkesten, her şeyden nefret ediyorum! Haykırıyorum. Yoruluyorum, her geçen gün daha da çok. Ölürcesine yaşıyorum her günü. Yıkık, viran olmuş şehirler gibiyim. Kaybolmuşluğum çok. Ama kalkıp da doğrulamıyorum. Kırık hayallerimin kırıkları batıyor canıma. Kıyıyor, en sevdiğin yanıma. Sen solumdasın. Ama hiçbir şey yolunda değil. Kanıyorum hem de oluk oluk, hepsi sana...
07.08.2020
A.U
