Dokunmamışlar.
Yine de ağlamışsın; dostun gözünden akan bir damla yaşın yeryüzündeki bütün gölleri tuz gölü yaptığını bilmez gibi.
Gül ki, acılaşmasın göller.
Göl ki, orada demirli kayığımız.
Posta Kutusundaki Mızıka
Kardelen /✍🏻Hayrullah Paşalıoğlu
Bu bendeki bir dert ki, anlatamam kimseye
Kulak verip de beni dinler misin kardelen?
Sardı tüm benliğimi, mecalim yok gülmeye
Sende benle ağlayıp, inler misin kardelen?
Mis gibi sıla kokan eş, dost mektuplarında
Taze güller yeşerir eski anılarında
Hatıralarla dolu gurbet akşamlarında
Hasret denen türküyü söyler
Geçen sabah senin üzüntülü olduğunu söylediler. Dokunsalar ağlayacakmışsın. Dokunmamışlar. Yine de ağlamışsın...
Çaresizlik bir yaş misali...
"Dokunsalar ağlayacakmışsın.
Dokunmamışlar.
Yine de ağlamışsın..."