Lale!
Ne "efsunkar" bir çiçekti o!
Onsuz mutluluk yarım, onsuz insan boş, onsuz hayat anlamsız!
Lale, bir eşsiz hükümdardır o gönül dünyasına...
Bütün sohbetler onun üstüne kuruluyordu; "Ali Efendi, bahçesinde bir lale türetmiş; gören bayılıyormuş..."
Halka da bulaşmıştı bu lale salgını!
Lale "modası"
ToganKitabı okudu
Gül bahçesine yine gençlik çağının parlaklığı geldi. Güzel nağmeli bülbüle yine gül müjdesi erişti.
Ey sabah rüzgârı, terütaze yeşilliğe uğrarsan selviye, güle, fesleğene selâmımızı götür.
Şarap satan muğbeçe böyle cilvelenip durursa meyhane kapısını kirpiklerimle süpürürüm.
Amber gibi güzel kokulu, simsiyah ve büklüm büklüm saçlarını ay yüzüne çevgân yapan güzel, zaten hayran olup kalmışım, beni ıstıraba düşürme, başımı büsbütün döndürme.
Korkarım, tortulu şarap içenlere gülen, onlarla alay eden bu kavim, meyhane havasıyle imanını da elden çıkarır.
Tanrı erlerine dost ol. Nuh’un gemisinde öyle bir toprak var ki Tufanı bile bir damlacık su sayar!
Son yatacağı yer bir iki avuç topraktan ibaret olan kişiye de ki: Sarayını, çardağını göklere kadar yüceltmeye ne hacet var?
Feleğin evinden çık, oradan ekmek isteme. Bu zalim, nihayet konuğunu öldürür.
Benim Kenan ayına benzeyen güzelim, Mısır saltanatı eline geçti, artık zindanı terketmenin tam vakti.
Hafız, şarap iç, rintlikte bulun, hoş ol. fakat başkaları gibi Kur’an’ı tezvir tuzağı yapma!
