M.T
Gündüzün Vaktinden selam ederim. (04:20 )
Gece yine sen aklıma geldin. Beraber yürüdüğümüz taşlı sokaklarda, araba seslerinde , İstanbul dumanlı havasında yürüdüğümüz günlerden hatırlar bedenimi sarmalamaya başladı. O günlerden kalan gözlerin yine her zaman ki saatinde ait olduğu yere geldi.
Bu sıralar pek sık gelmeye başladı yanıma. Ruhunu senden alıp Benim içimde yaşayan sana dokunmaya gelmiş. Onu uyandırıp gezintiye çıkarmak istedi. Yaz günün verdiği sıcaklık denizin maviliği kadar masum ve çocukça duruyorlardı kıyamadım onlara gitmelerine izin verdim.
Gitmelerine izin verdim.. Sonra neden izin verdim diye kendimle kavga etmeye başlarken, Beşiktaş iskelesinde kadıköy yönüne giden vapurdan acı acı korna sesleri yankılanmaya başladı. O an içimdeki acının tarifini ifade edemem. Birden irkildim ve bir kez daha anladım ki ben içimdeki seni bir an bensiz bırakmayacağım. Her zaman taşlı yollarda, vapurlarda, araba seslerinde gülüşünü hatırlayacağım..
GÜNAYDIN
