"Bir ümidim yok. Bu sondu. Artık hiç bir şeyin değişmesine imkan yok, lüzum da yok."
Hayat dediğin, çocukluğumuzun söküklerini dikmekle geçen zamandır.
-Bir andı,
Yelkovan kuşlarına özendim.
Umut yaşamdan yanaydı,
Gittim çocuk oluverdim.-
.
ama
-atlıkarıncalı çocuk parkları yok artık,
kirpiklerine salıncak kurduğum.-
Üstüme düşen o çınarın gölgesi yok artık.Bundan sonra bir yanım rüzgârda ve hep kavruk.
Uzun uzun burnumu çektim.
"Önemi yok, onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bi gün büsbütün ölecek."
"Bu küçücük kafada ne büyük bir hayal gücü!"
Sayfa 159 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bir kez yok olan şey artık yoktur.
Sayfa 15 - Dorlion yayınları
Kendimi çok uzakta hissediyorum, sanki dünyanın sonundayım. Acı çekiyorum. Kimsenin doldurmaya gücünün yetmeyeceği yokluğu hissediyorum. Artık maceraya ihtiyacım yok. Huzura ihtiyacım var. Kendimi toprağa kök salmak isteyen yaşlı bir ağaç gibi hissediyorum.
Sayfa 135 - Timaş Yayınları
